بررسی مقاومت پیوستگی بین بتن پایه و ملات تعمیری

با توجه به اهمیت مقاومت پیوستگی بین بتن پایه و ملات تعمیری در رفتار و عملکرد ملاتهای تعمیری، در این پروژه مقاومت پیوستگی دوازده نوع ملات تعمیری سازه های بتنی، مورد آزمایش و بررسی قرار گرفته است. و تاثیر متغیرهایی نظیر وجود میکروسیلیس، استفاده از مواد پلیمری (اکریلیک و ‏‎sbr‎‏) ، نسبت اختلاط، روش عمل آوری و نوع سنگدانه ها به همراه استفاده از الیاف مورد توجه و ارزیابی قرار گرفته است. همچنین با توجه به اهمیت شرایط سطحی، در این پروژه از بیست حالت سطحی مختلف برای بررسی اثر شرایط سطحی بر روی مقاومت پیوستگی استفاده شده است.بر روی نمونه های ساخته شده از ملاتهای مختلف، آزمایشهای تعیین مدول الاستیسیته دینامیکی، مقاومت فشاری، مقاومت کششی، تعیین مقدار جمع شدگی آزاد در سنین 7، 14، و 28 روزه و مقاومت پیوستگی (با استفاده از آزمایش اسلنت شیر و کشش مستقیم)، در سنین 7، 28 و 56 روز انجام پذیرفته است. طبق نتایج به دست آمده در این پروژه، شرایط سطحی مهمترین عامل تاثیرگذار بر روی مقاومت پیوستگی می باشد، و طرح اختلاف (ترکیب مواد)، نوع مواد افزودنی و شرایط عمل آوری، در رده های بعدی اهمیت (از لحاظ اثرگذاری بر روی مقاومت پیوستگی) قرار دارند. بر مبنای نتایج به دست آمده در این پروژه، بالا بردن نسبت سیمان به ماسه و تغییر دانه بندی (درشتر شدن دانه بندی مصالح سنگی) در طرح اختلاف، مقاومت پیوستگی را بطور قابل توجهی افزایش می دهد. همچنین استفاده از اکریلیک وبویژه ‏‎sbr‎‏ موجب افت و کاهش مقاومت پیوستگی شده است.