طراحی سیستم پیشنهادات بهینه برای وزارت جهاد سازندگی (حوزه دفتر مرکزی)

مشارکت در طول ادوار مختلف با مردم بوده و تقریبا از زمانیکه انسان به اجتماع زندگی کردن روی آورد، مشارکت نیز به عنوان عنصر لاینفک انسانها درآمد و در سراسر روزگار راه تکامل را پیمود تا جائیکه مردم امروزه در تعیین سرنوشت خویش دخالتی آگاهانه و واقعی دارند، به ویژه در دهه های اخیر اهمیت مشارکت مردم در امور سیاسی، اقتصادی و اجتماعی معنایی تازه یافته است. این اهمیت در درجه اول ناشی از رشد و پیچیدگی جوامع روزگار ماست، به تبع این تغییر و تحول، سازمانها نیز که قسمتی از جوامع می باشند به سوی پیچیدگی و گستردگی قدم برداشته اند و از طرفی نیز برای پاسخگویی به این تغییر و تحول رو به سوی مدیریت مشارکتی ‏‎(participative management)‎‏ آورده اند تا بتوانند از ایده ها، نظرات و ابتکارات کارکنان در اداره امور سازمان استفاده کنند. در این راستا بسیاری از سازمانها موفقیت چشمگیری به دست آورده اند.مشارکت و مشورت، نظرجویی و رایزنی در فرهنگ غنی اسلامی و تاریخ کهن ایرانی نیز جایگاهی بس بالا و رفیع دارد و به مدد بکارگیری این شیوه در مدیریت و تصمیم گیری است که می توان کارها را به روش دست انجام داد و از میان راههای مختلف راه اصلی را برگزید و با یاری جستن از مشارکت و مشورت است که مخاطرات تصمیم گیری کاهش یافته، ضمانت اجرایی تصمیمات افزایش یافته، دامنه بصیری و آگاهی مشورت کننده گسترده تر شده و روحیه کاری تقویت می گردد.سیستم پیشنهادات اولین برنامه و شاید بتوان گفت که مهمترین برنامه مدیریت از راه مشارکت می باشد، به راههای اخذ پیشنهادات کارکنان در سازمان و نحوه ارزیابی و اعطای پاداش مناسب به پیشنهادات پذیرفته شده می پردازد. بر اساس این سیستم که با انگیزه اعتلای روحیه تعاون و همکاری کارکنان و همچنین ایجاد احساس مسئولیت آنان در مشارکت در سرنوشت سازمان است، کلیه کارکنان ازعالی ترین رده سازمانی تا پایین ترین سطح آن می توانند پیشنهادات، نظرات، ایده ها و ابتکارات خود را برای رفع مشکلات و نارسائیهای موجود در روند کارهای سازان خویش ارائه دهند در این سیستم پیشنهاد دهندگان بر طبق ضوابط خاصی مورد تشویق قرار می گیرند.پایان نامه حاضر به منظور طراحی این سیستم نوین مدیریتی در وزارت جهاد سازندگی انجام می شود چرا که تا کنون سیستم پیشنهادات مناسب نظام اداری ایران طراحی نگردیده و آنچه که بوده بیشتر در نظام تولیدی و صنعتی و بعضا خدماتی بوده است. از سوی دیگر باید به این نکته اشاره کرد که نهاد جهاد سازندگی در ابتدای تاسیس به صورت شورایی بود که رفته رفته این حالت را از دست داد و به صورت فعلی درآمد. انتظار می رود طرح این مساله علاوه بر آنکه برای نهاد مقدس جهاد سازندگی مفید فایده خواهد بود، سازمانهای اداری و دولتی دیگر هم بتوانند از نتایج این پایان نامه بهره مند شوند. انشا الله