موانع ایجاد سازمان های یادگیرنده در ایران

ایده سازمانهای یادگیرنده یک ایده جدید مدیریتی است که توسط ؛دکتر پیتر سنگه؛ از اساتید دانشگاه ‏‎mit‎‏؛ ارایه شده است. او این ایده را در سال 1990 با انتشار کتاب معروفش ؛پنجمین فرمان؛ مطرح شاخت. سنگه معتقد است در دنیای پیچیده و با تغییرات سرع کنونی، سازمانها در صورتی می توانند مزایای خود را حفظ کنند، کهبه صورت موجودیتی واحد و یکپارچه قادر به یادگیری سریع تر نشبت به رقبا باشند. قابلیتهای شخصی، آرمان مشترک، مدلهای ذهنی، یادگیری تیمی و تفکر سیستمی، پنج اصلی هستند که سنگه، ایجاد سازمانهای یادگیرنده را مشروط به تحقق همزمان آنها می داند. طبعا پیش از اقدام به انجام هر کاری، بررسی موانع پیش روی، ضروری است. بر این اساس ؛موانع ایجاد سازمانهای یادگیرنده در ایران؛ به عنوان موضوع این تحقیق برگزیده شد. تا ضمن بررسی و برآورد این موانع، مهمترین آنها در ایران شناسایی شود. بنا بر طبیعت موضوع، تحقیق در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول به ؛مطالعات کتابخانه ای؛ پیرامون ادبیات موضوع، پرداخته شد. نتیجه این بود که موانع حرکت به سوی سازمانهای یادگیرنده را می توان به سه دسته تقسیم کرد: 1-موانع آغاز حرکت 2-موانع تداوم حرکت 3-موانه تثبیت نتایج حرکت. با توجه به گستردگی موضوع و کمبود منابع مطالعاتی در دسترس، مطالعات بر روی موانع آغاز حرکت تمرکز یافت. این موانع به سه دسته اصلی بنامهای موانع زیر بنایی، موانع ساختاری و موانع فرآیندی تقسیم شدند و در هر دسته، موانع متعددی فهرست گردید. در مرحله دوم تحقیق، لازم بود ؛مطالعاتی میدانی؛ برای ارزیابی موانع فهرست شده انجام گیرد تا ترتیب اهمیت این موانع در سازمانهای ایران مشخص شود و مهمترین آنها معلوم گردد. این ؛تحقیق پیمایشی؛ با استفاده از ؛روش دلفی؛ انجام گرفت. در فرآیند دلفی از نظرات 21 صاحب نظر استفاده شد و نهایتا 4 مانع به عنوان مهمترین موانع ایجاد سازمانهای یادگیرنده در ایران استخراج گردید.