بررسی مقایسه ای میزان شیوع اسکولیوز در بین دانش آموزان عادی و استثنایی گروه سنی 14-7 ساله

هدف از پژوهش و مقایسه میزان شیوع اسکولیوز در بین دانش آموزان عادی و استثنایی و ارتباط عواملی چون عادات ویژه حرکتی، انواع معلولیت و ... با ایجاد ناهنجاری اسکولیوز بود. برای مطالعه تعداد 849 دانش آموز بین دانش اموزان عادی ناحیه 2 و اداره آموزش و پرورش استثنایی شهر زنجان به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و تصادفی ساده انتخاب شدند ‏‎‎‏(413 آزمونی استثنایی و 436 آزمونی عادی)، جهت جمع آوری اطلاعات از آزمونهای آدامز، تیپ بدنی، اسکولیومتر تهیه شده، پرسشنامه، ترازو، قدسنج استفاده شد که پس از تکمیل پرسشنامه از آزمودنی وضعیت آدامز بخود گرفته و پس ازتعیین نوع اسکولیوز (در صورت وجود) باعلامت گذاری زوائد خاری مهره ها از ‏‎c7-s1‎‏ توسط اسکولیومتر میزان انحنا و الگوی آن تعیین می شد. با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی و تجزیه و تحلیل داده ها نتایج عمده دست آمده شامل موارد ذیل بود:-میزان شیوع اسکولیوز در بین دانش آموزان استثنایی بیش از عادی بود و میزان شیوع در بین دانش آموزان پسر استثنایی بیش از دختران بود.- بیشترین میزان شیوع در هر دو گروه مربوط به گروه سنی 13 ساله بود. از نظر میزان تحصیلات والدین گروه استثنایی به میزان محسوسی پایینتر از گروه عادی بود. - از نظر تیپ بدنی در هر دو گروه بیشترین میزان شیوع اسکولیوز مربوط به نوع اکتومورف بود. -براساس آزمون کای-دو در سطح اطمینان 95%، بین وجود چند معلولیتی، عقب ماندگی ذهنی، معلولیت جسمی حرکتی، چگونگی حمل اشیا، وجود معلم ورزش، میزان تحصیلات والدین، عادت نشستن، نوع میز و نیمکت مورد استفاده و اسکولیوز ارتباط معنی داری وجود داشت.