تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی جیره بر توان تولید میگوی سفید هندی (penaeus indiucus , milne edwards) در شوری های متفاوت آب
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس
- نویسنده عبدالمحمد عابدیان
- استاد راهنما قباد آذری تاکامی
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1380
چکیده
در این آزمایش 9 جیره غذایی شامل سه سطح مختلف از پروتئین (35، 40 و 45% ) و سه سطح مختلف از انرژی قابل هضم (350، 380 و 410 کیلوکالری در 100 گرم) برای پرورش میگوی سفید هندی (penaeus indicus, milne edwards) تهیه شد و تاثیر جیره های مذکور در سه شوری مختلف (35، 35 و 45 قسمت در هزار) بر روی رشد این میگو مورد مقایسه قرار گرفت. با توجه به موارد فوق در این آزمایش مجموعا 27 تیمار با سه تکرار استفاده گردید. پرورش میگوها به مدت 60 روز در 81 عدد مخزن پلی اتیلن 300 لیتری انجام شد. میانگین وزن اولیه میگوها (08/0 +- 22/3 گرم) بود. نتایج نشان دادند که در یک پروتئین ثابت، شاخص های رشد با افزایش مقدار انرژی افزایش و بهبود یافتند. در این آزمایش در شوری 25 قسمت در هزار، جیره 8 (410: 40) با نسبت پروتئین به انرژی 7/95 (میلی گرم پروتئین در کیلو کالری انرژی) و در شوری 35 و 45 قسمت در هزار، جیره 7 (410: 35) با نسبت پروتئین به انرژی 8/83 (میلی گرم پروتئین در کیلو کاری انرژی) از نظر فیزیولوژیکی و اقتصادی برای میگوی سفید هندی ترجیح داده می شوند. به طور کلی تغییر شوری آب بر روی نیاز پروتئینی و انرژی میگو اثر معنی داری )(p<0.05) داشته به طوریکه در شوری 25 قسمت در هزار، میگو به پروتئین بالاتر نسبت به شوری های 35 و 45 قسمت در هزار نیاز داشت. در این میگو شاخص های رشد در شوری 25 قسمت در هزار بهتر از شوری های 35 و 45 قسمت در هزار بود. نتایج همچنین نشان دادند که با افزایش مقدار چربی و انرژی جیره میزان چربی و انرژی بدن میگو به طور معنی داری (p<0.05) افزایش یافتند. پروفیل آمینو اسید لاشه میگوها اختلاف محسوس و قابل توجه ای را در بین تیمارهای مختلف نشان ندادند.
منابع مشابه
بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین و شوری بر رشد و بازماندگی بچه میگوی سفید هندی (Penaeus indicus, Mine Edwards)
متن کامل
یافته کوتاه: اثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و شوری های متفاوت آب بر شاخص های بیوشیمیایی همولنف میگوی پا سفید غربی (litopenaeus vannamei) جوان
در مطالعه حاضر شاخصهای بیوشیمیایی همولنف میگوی پاسفید غربی (litopenaeus vannamei) با سه سطح متفاوت پروتئین جیره غذایی (45 و 35، 25%) در سه سطح شوری آب پرورشی (ppt 35-32 و 15-12، 3-0) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 350 قطعه میگو با متوسط وزن و طول اولیه 18/0±55/5 گرم و 15/0±81/8 سانتیمتر در 27 مخزن بتنی با ظرفیت 10 تن (طول: cm 600، عرض: cm 170 و ارتفاع: cm 100) مورد آزمایش قرار گرفتند....
متن کاملاثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و شوری های متفاوت آب بر شاخص های بیوشیمیایی همولنف میگوی پا سفید غربی (litopenaeus vannamei) جوان
در مطالعه حاضر شاخصهای بیوشیمیایی همولنف میگوی پاسفید غربی (litopenaeus vannamei) با سه سطح متفاوت پروتئین جیره غذایی (45 و 35، 25%) در سه سطح شوری آب پرورشی (ppt 35-32 و 15-12، 3-0) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 350 قطعه میگو با متوسط وزن و طول اولیه 18/0±55/5 گرم و 15/0±81/8 سانتیمتر در 27 مخزن بتنی با ظرفیت 10 تن (طول: cm 600، عرض: cm 170 و ارتفاع: cm 100) مورد آزمایش قرار گرفتند....
متن کاملاثرات شوری روی رشد و بازماندگی بچه میگوی سفید هندی (Penaeus indicus)
این پروژه در ایستگاه تحقیقات شیلاتی بندر امام خمینی (ره) در تابستان 1381، بمنظور تعیین شوری مطلوب برای پرورش میگوی سفید هندی (Penaeus indicus) با پنج سطح شوری شامل 10، 20، 30، 40، 50 قسمت در هزار و چهار تکرار به صورت کاملا تصادفی انجام پذیرفت. بچه میگوهای سفید هندی 35 روزه (PL35) با میانگین وزن (0.024 ± 0.26 گرم) به مدت 60 روز در مخازن 300 لیتری که با 200 لیتر آب پر شده بودند، با تراکم 20 عدد د...
متن کاملاثر سطوح مختلف پروتئین جیره بر برخی شاخصهای رشد و توان تولید شاه میگوی چنگال باریک (Astacus leptodacthylus)
در این تحقیق سه جیره غذایی با درصد پروتئین متفاوت 30 ، 35 و 40 درصد جهت تغذیه شاه میگوی چنگال باریک آب شیرین با میانگین وزنی 2.4 ± 15 به مدت 8 هفته در 9 تانک در خرداد 1388 مورد بررسی قرار گرفت. شاخص‌هایی همچون ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، نسبت بازده پروتئین، میزان بهره برداری از پروتئین خالص، افزایش وزن، مصرف غذای روزانه و در نهایت ترکیب بیوشیمیایی بدن اندازه گیری شد. در پایان این ت...
متن کاملاثرات دفعات غذادهی بر رشد، بازماندگی و کیفیت آب حوضچه‌های پرورش میگوی سفید هندی (Penaeus indicus)
اثر دفعات غذادهی بر عملکرد رشد، ضریب تبدیل غذایی و بازماندگی پست لاروهای میگوی سفید هندی (P. indicus) در مدت 56 روز مطالعه و بررسی شد. مطالعه در 16 تانک فایبرگلاس مجهز به سیستم چرخشی آب توسط هوادهی با 4 تکرار برای هر تیمار انجام شد. بیست پست لارو با میانگین (± انحراف استاندارد) وزنی 02/0±56/1 گرم بصورت دستی شمارش و در هر تانک ذخیره شدند و بترتیب با 2، 4، 6 و 8 بار در روز غذادهی شدند. میانگین (±...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023