سطح بندی توسعه منطقه ای (نمونه موردی استان آذربایجان شرقی)

تحقیق حاضر بحث ساختار متعادل فضایی و توزیع عادلانه منطقه ای را دنبال می کند و هدف آن تعیین اولویتهای توسعه و سرمایه گذاری از دیدگاه عدالت منطقه ای است. این مطالعه با استفاده از روشهای مختلف سطح بندی توسعه منطقه ای و با استفاده از روشهای پیشرفته آماری، روشی نو در سطح بندی توسعه منطقه ای را ارائه می دهد. این روش بر مبنای تحلیل ممیزی قرار گرفته و متغیرهای وابسته و مستقل آن، از روشهای معمول سطح بندی منطقه ای محاسبه و استخراج شده است. کاربرد روش فوق در قالب مطالعه موردی استان آذربایجان شرقی و در سه محور توسعه زیربنایی، خدماتی و اجتماعی مناطق صورت گرفته است. متغیرهای مستقل هر بخش از امتیازات روش موریس، ضریب محرومیت، متوسط مجموع داده های استاندارد و فاکتور آنالیز در همان بخش تشکیل شده و متغیر وابسته، یک خوشه بندی فرضی و پیشنهادی اولیه است که در تحلیل ممیزی مورد استفاده قرار می گیرد. تحلیل ممیزی قادر است براساس امتیازات مناطق، بهترین موقعیت را برای هر منطقه پیدا کند و برحسب آن، امتیازی را برای عضویت آن منطقه در آن خوشه در نظر گیرد این امتیازات توابعی هستند که می توانند به صورت مستقیم برای سطح بندی مورد استفاده قرار گیرند.در این پژوهش ابتدا دیدگاههای نظری مورد بررسی قرار گرفت و سپس تحقیقات موجود در این زمینه مورد بررسی و نقد قرار گرفتند و از تلفیق دیدگاهها و تحقیقات انجام شده روش مناسب تحقیق انتخاب گردید. در مرحله بعد مطالعه موردی استان آذربایجان شرقی جهت سطح بندی توسعه منطقه ای صورت گرفت. در مطالعه موردی مذکور، بعد از تحلیل نتایج هر بخش، به تحلیل کلی از وضعیت توسعه در استان پرداخته شد و محورهای توسعه فعلی استان شناسایی شدند و در پایان براساس تئوریهای ساختار فضایی منطقه ای به اصلاح ساختار فعلی استان پرداخته شد و استراتژیهای لازم برای تحقق این اصلاح ارائه شدند.