بررسی روش ترکیبی داده ها در برآورد دبی سیلابی بخشی از جنوب غرب کشور

کمبود آمار و اطلاعات هیدرومتری یکی از مشکلات و معضلات اساسی در امر برآورد دبی لحظه ای با دوره بازگشتهای مختلف می باشد و همین امر سبب شده است که بسیاری از طرحهای اجراشده از جمله ساخت سدها، پلها، جاده ها و... با مشکلات عدیده ای مواجه شود. بدین منظور استفاده از روشهایی که بتواند با استفاده از آمارهای ناقص موجود، دقیقترین برآورد را از دبی با دوره بازگشتهای مختلف داشته باشد ضروری به نظر می رسد. روش ترکیبی داده ها یکی از این روشها می باشد که تمام ایستگاههای منطقه را چه دارای آمار کامل و چه با آمار ناقص در نظر می گیرد و در واقع یک روش سال - ایستگاه می باشد و مدلهایی برای برآورد دبی لحظه ای ارائه می دهد. خصوصیت این روش آن است که نیازی به بازسازی آمار در ایستگاههایی که آمار ناقص دارند ندارد ولی در سایر روشهای برآورد دبی لحظه ای باید ابتدا آمار ناقص دارند بازسازی گردد و آنگاه مدلسازی شود که در نتیجه از دقت مدلها کاسته می شود. در این تحقیق سه روش سیل شاخص، رگرسیون چندگانه و ترکیبی داده ها برای برآورد دبی لحظه ای آزمون شده اند که برای این منظور ابتدا کل منطقه به دو یا سه گروه همگن تقسیم شده و در نهایت مدلهای منطقه ای طبق هر روش ارائه شده است. به طور کلی آزمون فوق نشان داد که مدلهای روش دورگه در دوره بازگشتهای کوتاه مدت دقت بیشتری در مقایسه با دو روش دیگر دارند و اجرای دو روش دیگر نیز موید این مطلب بود. در نتیجه روش تریبکی داده ها برای اغلب کارهای آبخیزداری و کنترل سیلاب منطقه که نیاز به برآورد دبی در دوره بازگشتهای کوتاه مدت دارند بسیار مفید خواهد بود.