استخراج با فاز جامد مقادیر بسیار کم مس توسط دیسکهای اکتادسیل سیلیکای اصلاح شده با بازهای شیف و اندازه گیری آن به روش اسپکترومتری جذب اتمی شعله ای

تعیین مس در نمونه های آبی در یک محدوده غلظتی بین مقدار ضروری و مقدار مس مورد توجه قرار گرفته شده است. آنالیز گونه شناسی نمونه های آبی براساس فرمهای سمی شناخته شده مانند مس یونی متمرکز شده است. بنابراین به دلیل ارزش حیاتی مس در صنعت و سیستم های بیولوژیکی و بعنوان یکی از آلاینده های محیط زیست تعیین مقادیر جزئی آن بسیاری مهم شده است. معمول ترین تکنیکها برای تعیین یون مس عبارتند از: اسپکترومتری جذب اتمی شعله ای، کوره گرافیتی، اسپکتروفتومتری، آنالیز عاری سازی با جریان ثابت، و پتانسیومتری اما حساسیت این روشها معمولا برای غلظتهای بسیار کم نمونه های محیطی کافی نیست در نتیجه یک مرحله پیش تغلیظ و حذف ماتریکس نیاز است، که اخیرا یکی از تکنیکهایی که برای جداسازی و پیش تغلیظ مقادیر جزئی مس استفاده می شود استخراج با فاز جامد است.استخراج با فاز جامد نسبت به روشهای کلاسیک استفاده از حلال و پخش شدن حلال در محیط، قیمت و زمان استخراج نمونه را کاهش می دهد. در این پروژه استخراج با فاز جامد و تعیین مقادیر بسیار جزئی مس در نمونه های آبی با استفاده از دیسکهای اکتادسیل سیلیکای اصلاح شده با بازهای شیف و اندازه گیری به روش اسپکترومتری جذب اتمی شعله گزارش شده است. بازده استخراج، تاثیر ماتریکس نمونه، سرعت جریان، ‏‎ph‎‏، نوع، غلظت و مینیمم مقدار اسید بازیابی کننده مورد بررسی قرار گرفت. ماکزیمم ظرفیت دیسکهای غشایی اصلاح شده با 5 میلی گرم از ‏‎ebse‎‏ حدود 649 میکروگرم از مس و با 2 میلی گرم از ‏‎pbse‎‏ حدود 5/487 میکروگرم بدست آمد. حد تشخیص روش پیشنهادی 07/0 نانوگرم بر میلی لیتر می باشد. این روش برای بازیابی مس از نمونه های طبیعی و سنتزی بکار برده شد.