حرکت به سوی تبادل، طراحی ایستگاه ‏‎e-2‎‏ متروی شهر تهران

آنچه در این بخش به آن اشاره شد شناسایی مشکلات نقل و انتقال در کشورهای در حال توسعه از جمله کشور ما ایران و چگونگی ارتباط با این دو مسئله با یکدیگر و شناسایی راهکارها و ارائه راه حل بهینه برای این مشکل اساسی است.چنانچه قبلا توضیح داده شد یکی از مشکلات اساسی کشورهای در حال توسعه، تاثیر صنعتی شدن بر روی نرخ رشد و نوع رشد در محدوده های شهری است که از عوامل اصلی مهاجرت غیرمنطقی به شهرها و بزرگتر شدن مراکز جمعیتی می باشد.با افزایش جمعیت، شهرها وسعت پیدا کرده و پدیده حاشیه نشینی در شهرها پدید می آید. این امر باعث افزایش وسائل نقلیه و بوجود آوردن مشکل ترافیک می شود به حدی که هزینه و سرمایه ای که صرف تسهیلات ترافیکی (خصوصا در مرکز این شهرها که بخش عمده ای از سفرهای تولید شده جذب این منطقه می شود) می گردد به سختی می تواند جوابگوی رشد سریع آن باشد.با افزایش ترافیک مشکلات زیادی از جمله افزایش آلودگی محیط زیست، بروز تصادفات و بروز حواث جانی و مالی و همچنین باعث اتلاف وقت و در نتیجه هدر رفتن بخش عمده از انرژی مفید می گردد. به همین دلیل اقدامات اساسی در دو مرحله راه حل بلند مدت و کوتاه مدت انجام می گیرد. در راه حل بند مدت گام نخست از بین بردن تمرکز و تراکم فعالیت ها و جمعیت در تهران است. که به طریق مختلف از جمله:- انتقال بخشی از قطب های صنعتی و کشاورزی به دیگر شهرها- حذف سفرهای زائد با ایجاد شعب ادارات دولتی و خدمات شهری- تقویت پست شهری- تخفیف تعداد مراجعات در کارهای اداری- ارائه یک برنامه ریزی جمعیتی- ارائه طرح جامع برای توسعه شهر تهراندر راه حل کوتاه مدت، با ارائه خدماتی از قبیل از بین بردن خرابی آسفالت ها و ... تشویق مردم به استفاده از وسائل نقلیه عمومی و ایجاد یک سیستم حمل و نقل پیشرفته پیشنهاد می گردد.در این بخش با بررسی کلیه سیستم های حمل و نقل موجود از قبیل اتوبوس، که در شبکه حمل و نقل شهرهای بزرگ از جمله تهران نقش اساسی را در جابجایی مسافرین داشته بنا به دلایلی از جمله ایجاد آلودگی هوا، نیاز به پرسنل فراوان، عمر کوتاه سرویس دهی ایجاد تداخلات ترافیکی و وابستگی بلحاظ قطعات یدکی و عدم امکان توسعه خطوط اتوبوسرانی به دلیل وسعت کم معابر و مسیرها و کاهش کارائی و میازن سرنشین در خطوط جدید مناطق کم جمعیت، این سیستم حمل و نقل قادر به جوابگویی کامل مشکل ترافیکی نمی باشد. به همین دلیل پس از بررسی مشکلات این سیستم و عدم توانایی پاسخگویی سیستم های حمل و نقل دیگر از جمله تراموا، منوریل، مینی بوس، تاکسی. دوچرخه به مشکلات ترافیکی و با توجه به خصوصیات شبکه حمل و نقل مترو از جمله کاهش مصرف سوخت و هزینه آن و قلت نیاز پرسنلی و عدم اشغال سطح خیابانها و عدم آلودگی هوا و کاهش خسارات مالی و جانی و همچنین صرفه جویی در اتلاف وقت این شبکه به عنوان یک راه حل بهینه مطرح گردید.