بررسی تاثیر ساختار مدیریتی غیر متمرکز بر روی عملکرد واحدهای مهندسی در شرکت ایران خودرو

با عنایت به شرح مختصری که از ایران خودرو بیان شد جای بررسی دارد که چرا این شرکت بعد از سی و اندی سال تاسیس هنوز به معنی واقعی خودروساز نشده است؟ و چرا اصولا یک شرکت خودروسازی فاقد مرکز تحقیقات جامعه است؟ و یا اینکه جای آن دارد بررسی شود علیرغم تبحر کارگران بعد از این سی سال مشکلات کیفیت پیکان روزبروز اسفناک تر شده است که آمار و ارقام نشان می دهد عمده آنها ناشی از اشکالات کارگری بوده است. آنچه همیشه موضوع سوال هموطنان است این بوده که چرا بعد از گذشت حداقل بیست سال از عمر پیکان شکل ظاهری آن تغییر ننموده؟ جهت پاسخ به تمامی این سئوالات و سئوالات دیگر در می یابیم که کاستی در عملکرد واحدهای مهندسی تولید، صنایع و یا محصول عامل اصلی و تعیین کننده این جریان است که در حقیقت افت کیفیت، عدم نوآوری، و یا عدم به کارگیری مکانیزم صحیح تولید ناشی از آن می باشد. نقش واحدهای مهندسی در توسعه یا عدم توسعه، یک واحد تولیدی عظیم به خوبی نمایان است، کلیه فعالیت های تولیدی بر محور اطلاعات نوآوری، تحقیقات و طرح های این واحدها شکل می گیرند. مدیریت هر کارخانه واحدهای مهندسی را عمده بازوی مدیریتی خود می داند. از طرفی پیچیدگی روابط صنعتی و پیشرفت علوم فنی و تکنولوژیکی در قرن اخیر نقش واحدهای مهندسی را به شدت افزایش داده و در واقع می توان گفت که اصلی ترین نقش را در کیفیت و کمیت محصولات واحدهای مهندسی ایفا می نمایند. لذا با توجه به این موارد است که می توان اهمیت موضوع مورد تحقیق را واضحتر بیان نمود. پاسخ به این سئوال که واقعا واحدهای مهندسی هر کارخانه یا به طور اخص کارخانه ایران خودرو، در چه نوع شرایط مدیریتی فعالتر و موثرتر عمل می نمایند، حائز اهمیت فراوان است. پاسخ به این سئوال است که می تواند آینده روشن یا تاریک یک فعالیت تولیدی را رقم زند.