تحولات ساختار زراعی روستاهای دهستان پیوه ژن بخش احمدآباد مشهد - 1375-1345

هدف از تحقیق حاضر بررسی و شناسایی نیروها و عواملی بوده است که خارج از عرصه های روستایی درتغییر و تحول ساختار زراعی منطقه دخیل بوده و یا می باشند.در ارتباط با اهداف مذکور فرضیاتی ارائه شده است و در طول پژوهش سعی بر این بوده بررسی ها و مطالعاتی که انجام می گیرد در حول و حوش این فرضیات باشد تا ضمن دست یابی به اهداف مورد نظر با توجه به نتایج حاصله صحت و سقم فرضیات نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.در ابتدای تحقیق مبحث چشم انداز جهت ایجاد زمینه مناسب برای طرح و تبیین مفهوم چشم انداز روستایی مطرح می گردد. در این روند از ((اصلاحات ارضی)) دهه 1340 ه.ش باید به عنوان نقطه عطف تحولات در تمامی ابعاد ساختار زراعی نام برد که نه تنها چهره ظاهری بلکه ریخت درونی ساختار زراعی را نیز متحول نمود و زمینه را برای تغییر و تحولات بعدی فراهم نمود.در فصل دوم ضمن بررسی ویژگی های طبیعی دهستان همانند وضعیت زمین ساختی و توپوگرافی، آب و هوا، دما، بارش، باد، منابع آب، قابلیت اراضی و خاک، پوشش گیاهی، ارتباط و تاثیر این خصوصیات بر ساختار زراعی منطقه نیز بیان شده است. در مجموع باید گفت تنوع محیط طبیعی سبب تمایزاتی در ساختار زراعی منطقه همانند، موقعیت طبیعی سکونتگاه های روستایی منطقه، شکل مساکن، نحوه فضابندی و مصاحل به کار رفته در آن ها، الگوی مالکیت و نظام های بهره برداری، روابط و مناسبات اجتماعی، تنوع معیشت و فعالیت های اقتصادی، نوع کشت به لحاظ آبی و دیم، نوع محصولاتی که کشت می شود، الگوی زمین های زراعی، زمان کاشت و برداشت، نوع منابع آبی مورد استفاده، روش های آبیاری، سطح زیر کشت و حتی نوع بذر مصرفی، شده است.در فصل سوم سیمای انسانی منطقه مورد بررسی قرار گرفته است. دراین بخش به مسائلی همچون توزیع و تراکم جمعیت، الگوهای ترکیب و ساخت جمعیت، تحرک فضای جمعیت، پرداخته شده است.