بررسی غلظت بحرانی سموم کنترلی در نیروگاه ‏‎wwer-1000‎‏ مشابه نیروگاه بوشهر

از آنجا که امنیت یک نیروگاه هسته ای از نظر کنترل راکتیویته و تولید توان بسیار حائز اهمیت است و سموم جاذب نوترون که به صورت محلول در خنک کننده وارد می شوند، بعنوان یکی از کنترل کننده های خوب تغییرات راکتیویته در راتورهای ‏‎pwr‎‏ مورد استفاده قرار می گیرند و از آنجا که میزان این سموم در کاهش استفاده از میله های کنترل و جاذب و بهبود طراحی قلب موثر می باشد، بررسی غلظت بحرانی این سموم در قلب راکتورها، یکی از مباحث مورد توجه مهندسین طراح هسته ای می باشد.از جمله روشهای مرسوم جهت تعیین غلظت بحرانی سموم در خنک کننده، استفاده از کدهای کامپیوتری است که پس از مدلسازی مجتمعهای سوخت، میله های کنترل و قلب راکتور، فرایند تعیین میزان سموم به ازای ضریب تکثیر موثر قلب بر مقدار واحد، اجرا می گردد.در این پروژه با استفاده از کدهای ‏‎wims-d‎‏ و ‏‎citation‎‏ به ترتیب جهت شبیه سازی مجتمعهای سوخت و محاسبات سلولی و مدلسازی و محاسبات قلب، غلظت بحرانی سم اسید بوریک محلول در خنک راکتور نیروگاه بوشهر به عنوان سیستم نمونه و در اولین سیکل کاری آن تعیین گردیده است. نتایج نشان می دهند که استفاده از اسید بوریک محلول در آب در این راکتور به خوبی راکتیویته اضافی را جبران می کند و تهی شدن آن با تهی شدن سوخت انجام می گیرد که نشان دهنده اهمیت آن در تثبیت ضریب تکثیر موثیر قلب می باشد و از آنجا که استفاده از آن موجب کاهش تعداد و میزان راتیویته میله های کنترل می شود، طراحی قلب ایمن تر، ساده تر و ارزان تر می گردد.جهت ادامه کار می توان فرایند تعیین غلظت سم بحرانی محلول در آب را در دومین سیکل کاری راکتور محاسبه کرد و نتایج را با نتایج اولین سیکل کاری راکتور مقایسه نمود. همچنین در صورت امکان دسترسی به کدهای روسی می توان عملیات مذکور را توسط این کدها انجام داد. ضمنا از آنجا که استفاده از کدهای سه بعدی مانند کد ‏‎citation‎‏ از نظر محاسبات پیچیده و زمانبر هستند، روش اقتصادی تر برای محاسبات سه بعدی استفاده از روشهای تلفیق محاسبات یک و دو بعدی و نتیجه گیری توصیفی و سه بعدی از قلب می باشد.