بهسازی خواص و ریزساختار آلیاژ آلومینیم و سیلیسیم (a356)

بخوبی معلوم گردیده که عملیات بهسازی با na و sr تمایل به تشکیل ریزتخلخل را در آلیاژ افزایش می دهد. بعبارت دیگر، عناصر بهساز مورفولوژی مکها را تغییر می دهند. در این تحقیق اثر دو عنصر استرانسیوم و آنتیموان بر ریزساختار و خواص مکانیکی آلیاژ (a356) مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج نشان داده اند که بیشتر ریزتخلخل ها در آلیاژهای بهسازی شده با استرانسیوم، در مقایسه با آلیاژهای بهسازی نشده و آنتیموان دار که دارای تخلخل های بی نظمی (بین دندریتی) هستند، گرد و شبه بی نظم می باشند. با استفاده از قالبهایی که از یک طرف به مبرد و از طرف دیگر به تغذیه وصل بودند مشخص شد که ریزتخلخل در آلیاژهای بهسازی شده با استرانسیوم 2-3 مرتبه نسبت به آلیاژهای بهسازی نشده و آنتیموان دار بیشتر می شود. همچنین حجم انقباضی نایچه در آلیاژهای بهسازی شده با استرانسیوم با کاهشی روبرو است . اندازه دانه و فاصله بازوی دندریتی با افزایش عناصر بهساز کاهش می یابند، بقسمی که اثر sb بیشتر از sr می باشد. آزمایشات کشش نشان می دهند که با افزایش عناصر بهساز، افزایشی قابل توجهی در استحکام کششی آلیاژ و درصد ازدیاد طول نسبی پدید می آید. انرژی ضربه آلیاژهای بهسازی شده با استرانسیوم بیشتر از آلیاژهای بهسازی نشده و آنتیموان دار می باشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که مورفولوژی فاز سیلیسیم تاثیر خیلی بیشتری بر مقاومت به ضربه نسبت به ریزتخلخل بر جای می گذارد.