خون قبیله آگابینی (agabini) ایران: بازنگری جنس آگابوس (agabus lead) (colymbetinae)

پایان نامه
چکیده

شش گونه از جنس آگابوس (agabus) از بین تمامی قاب بالان آبزی که از سال 1348 تا بهمن 1377 از تمامی زیستگاههای آبی ایران جمع آوری شده، و در " مجموعه حشرات " در بخش زیست شناسی، دانشگاه شیراز (cesu) نگهداری می شوند شناسایی گردیده اند. گونه های فوق در 314 بار از بین بیش از 2000 بار نمونه برداری یافت شدند. شناسایی گونه ها توسط دکتر نیلسون (سوئد)-و دکتر ویوالکا (اتریش ) تایید شده است . یک گونه بنام a.nabulosus برای فون ایران برای اولین معرفی می گردد. جزئیات پرامنش استانی و زیستگاهی دیگر گونه ها نیز، که در منابع از وجود آنها در ایران تنها به نام ایران (یا پرسیا) نام برده شده است ، همراه با مشروح پراکنش گونه ها در این پروژه ارائه می گردد. بازنگری مقدماتی جنس آگابوس براساس توصیف کامل گونه ها همراه با طراحی های دقیق (که همگی از روی گونه های فوق انجام گردیده است ) صورت گرفته است . در این بازنگری از توصیف هایی که از جنس فوق در منابع مربوط به مناطق پالئارکتیک موجود است ، و مقایسه نمونه های ایرانی با نمونه هایی که از گونه های این جنس از نواحی مختلف پالئارکتیک در "مجموعه حشرات " در بخش زیست شناسی، دانشگاه شیراز نگهداری می شود استفاده شده است . نتایج این بررسی ها، هر چند نشان دهنده تعدادی تفاوتهای ریختی می باشد، اما برای اعلام نتیجه قطعی تر تعداد بسیار بیشتری نمونه از ایران و نیز دسترسی به منابع و نمونه های دیگر از سایر مناطق پالئارکتیک ، لازم است . گونه ها از نظر ریخت نیز با یکدیگر مقایسه شدند، و تقریبا در تمام پارامترهایی که در نظر گرفته شده بود تنوع قابل توجهی را نشان دادند. بعبارت دیگر این گونه ها به نحو چشمگیری از یکدیگر قابل تمیز می باشند، گر چه همگی کم و بیش ویژگیهای عمومی جنس را نشان می دهند. پرسش هایی که در این مورد مطرح می شود این است که آیا این شش گونه در حال نزدیک شدن (همگرایی) یا دور شدن (واگرایی) نسبت به یکدیگر بوده یا متعلق به بیش از یک جنس می باشند. پاسخ به این پرسش کار بیشتر در مسیر را می طلبد و نتایج پروژه حاضر می تواند بعنوان خاستگاه مناسبی جهت مطالعات بعدی مورد استفاده قرار گیرد. جنسیت های نر و ماده در جنس (سرده) آگابوس با کمک یک ویژگی به خوبی از یکدیگر قابل تمیز می باشند، به تعدادی ویژگیهای دیگر نیز در منابع اشاره شده است . اما تعداد دیگری نیز در این پروژه تشخیص داده شده است ، از جمله رنگ سطح پشتی بدن، نوع پراکنش نقاطی که بر روی سطح پشتی بدن قرار دارد، تعداد، شکل و آرایش خارهای بندهای ران و ساق، اندازه و شمل پنجول ها و غیره. بررسی مختصری بر روی پخش جغرافیایی شش گونه فوق در ایران انجام گرفت . براساس این بررسی سه گونه a. conspersus، a. biguttatus و a.bipustulatus در اکثر استانهای کشور یافت می شوند، اما سه گونه دیگر یعنی a.nebulosus، a. chalconatus و a.faldermanni از استانهای غربی کشور، در طول دامنه کوه های زاگرس یافت شده اند. بازنگری مقدماتی روی تنوع زیستگاهی این گونه ها نماینگر آن است که a. conspersus و a. nebulosus زیستگاههای ساکن را برای زیستن ترجیح می دهند، در حالیکه دیگر گونه ها بیشتر از آبهای جاری جمع آوری شده اند، از لحاظ تعدا نمونه، تنوع زیستگاهی، پراکنش جغرافیای، گونه a. conspersus بیشترین و گونه a. faldermanni کمترین تعداد نسبت به سایر گونه های یافت شده را دارا می باشند.

۱۵ صفحه ی اول

برای دانلود 15 صفحه اول باید عضویت طلایی داشته باشید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

بازنگری جنس Zannichellia L. (Potamogetonaceae) در ایران

گیاه Zannichellia L.(Potamogetonaceae) یک جنس جهان وطن است که در اکوسیستم‌های آبی ایران به طور گسترده پراکنش دارد. آخرین بررسی تاکسونومیکی این جنس مربوط به فلورا ایرانیکا در سال 1971 به همراه بعضی تغییرات اخیر صورت گرفته در فلور ایران است. هدف از این پژوهش، بررسی تاکسونومیکی جدید این جنس در ایران براساس مطالعات پراکنش جغرافیایی، ریخت‌شناسی و مطالعات مولکولی (با استفاده از نشانگرهای ITS ، PHYB، ...

متن کامل

بازنگری تاکسونومی جنس Vulpia (Poaceae, Poeae) در ایران

بر مبنای بازبینی تاکسونومیک جنس Vulpia و منابع مربوط آن در ایران این جنس با پنج گونه و چهار زیرگونه در ایران به رسمّیت شناخته می‌شود. نوآوری این مطالعه برای فلور ایران شامل موارد زیر است: معرفی یک تاکسون جدید: .V. unilateralis subsp. tomentosa معرفی یک گزارش جدید برای ایران: V. ciliata subsp. plumosaواصلاح نام‌گذاری V. ciliata Dumort. و پذیرش موقعیت تاکسونومیک اصلاح شده­ی گونه­ی  Nrdurus maritim...

متن کامل

بازنگری جنس علف هفت‌بند Polygonum L. sensu lato در ایران

طی بازنگری جنس علف هفت بند در ایران براساس اطلاعات موجود در منابع گیاهشناسی و نمونه‌های موجود در هرباریوم مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور (TARI) و جمع‌آوری نمونه‌های تازه، گونه‌های این جنس در سه جنس Polygonum ، Bistorta، Persicaria جای داده شده و 45 گونه پذیرفته شده از این جنس‌ها همراه با کلید شناسایی آنها و شرح کوتاهی از ویژگیهای گیاهشناختی و با اشاره به تعدادی از نمونه‌های مطالعه شده مربوط ...

متن کامل

بازنگری جنس .Asteraceae, Senecioneae) Senecio L) در ایران

جنس Senecio براساس منابع و نمونه­های هرباریومی مورد بازنگری قرار گرفته­است. کلید شناسایی 22 تاکسون پذیرفته­شده تهیه شده­است. مراکز تنوع و نقشه پراکنش گونه­های این جنس در ایران نشان داده می‌شود، هم­چنین ترتیب گونه­ها به همراه اسامی مترادف و برخی نمونه‌های دیده شده ارائه می گردد. به علاوه زیر گونه­یS. erucifolius subsp. erucifolius که از شمال­غربی ایران جمع­آوری شده، برای اولین بار از ایران گزارش...

متن کامل

بازنگری جنس Hyoscyamus از تیره Solanaceae در ایران

جنس Hyoscyamus متعلق به تیره سیب‌زمینی با پراکنش جغرافیایی وسیع در ایران و دارای 12 تا 19 گونه در کشور است. تعدادی از گونه‌های این جنس به دلیل شباهت‌های ریخت‌شناسی، در فلورهای مختلف مترادف در نظر گرفته شده‌اند. در فلور ایران برای این جنس سه زیرجنس با نام‌های: Dendrotrichon، Hyoscyamus و Parahyoscyamus معرفی شده است. برای بررسی دقیق‌تر، یک بازنگری کلی در مورد این جنس انجام شد. برای مطالعات ریخت‌...

متن کامل

بازنگری تاکسونومیکی جنس Vicia از تیره بقولات در ایران

در این پژوهش، جنس .Vicia L  در ایران مورد بازنگری تاکسونومیکی قرار گرفت. مطالعه 500 نمونه جمع‌آوری شده و نمونه های هرباریومی دیگر منجر به شناسایی یک زیر گونه جدید برای فلور ایران، .V. villosa Roth. subsp. dasycarpa (Ten.) Cav، جمع‌آوری و شناسایی دو گونه    V. lathyroides و V. mollis که تا کنون در هرباریوم‌های کشور موجود نبود، احیای بخش‌های Crocea & Lenticula ، انتقال گونه‌های بخش  Cassubicae به...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


نوع سند: پایان نامه

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز

کلمات کلیدی

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023