اثر گیرنده های آدنوزینی بر بی دردی ناشی از مرفین

-1 تجویز زیرجلدی (s.c.) مرفین ایجاد بی دردی وابسته به دوز می کند. -2 تجویز قبلی (5-n-ethyl carboxamidadenosine) neca آگونیست گیرنده های آدنوزینی که به a2 تمایل بیشتری دارد و (n6-phenylisopropyladenosine) r- pia آگونیست a1 و a2، باعث تقویت اثرمرفین می شود. در حالیکه cha (n6 - cyclohexyladenosine) آگونیست گیرنده a1 آدنوزینی باعث مهار اثر بی دردی مرفین می گردد. -3 آنتاگونیست گیرنده آدنوزینی، تئوفیلین با تمایل بیشتر به گیرنده a2 باعث کاهش اثر مرفین می گردد ولی آنتاگونیست دیگر این گیرنده(8 - phenyltheophylline) 8pt با تمایل بیشتر به گیرنده a1 باعث تقویت اثر مرفین می شود. از سویی جلوی اثر مهاری cha بربی دردی ناشی از مرفین با 8pt گرفته می شود. -4 neca و r-pia در صورت تجویز با 8pt ایجاد بی دردی شدیدی می کنند. -5 دی پیریدامول هیچ تاثیری در بی دردی ناشی از مرفین ندارد. -6 می توان نتیجه گرفت که گیرنده های a1 و a2 آدنوزینی می توانند در بی دردی ناشی مرفین در موش سوری نقش مدولاتور داشته باشند.