روشهای درمان در هیپرتیروئیدیسم

سنتز و ترشح هورمون مهمترین وظیفه فیزیوژیک غده تیروئید است که با برداشت فعال ید از پلاسما شروع میشود و با فعل و انفعالاتی که صورت میگیرد t3 و t4 ساخته میشود. عوامل مختلف سبب اختلال در سنتز، انتقال و متابولیسم هورمون تیروئید شده و منجر به بیماریهای گوناگون مربوط به تیروئید میشود. تیروتوکسیکوز به مجموعه ای از یافته های بالینی اطلاق میشود که دراثر تماس بافتها با مقادیر زیادی از هورمون تیروئید ایجاد میشود. علل شایع تیروتوکسیکوز عبارتند از : بیماری گریوز، گواترمولتی ندولرسمی و آدنوم منفردسمی . تظاهرات تیروتوکسیکوز عبارتنداز : عدم تحمل گرما، احساس تشنگی، کاهش وزن با وجود اشتهای زیاد، تحریک پذیری، ترمور، اسهال، تنگی نفس ، طپش قلب ، اشکال دربه خواب رفتن، پوست گرم و مرطوب ، نرم شدن ناخنها، موهای نازک ، خیرگی خاص چشم ها با بازشدن شکاف بین دو پلک ، تاکیکاردی، افزایش فشار نبض ، افزایش تعداد نبض در خواب و ... همراهی این علائم با بزرگی منتشر تیروئید ما را به سوی تشخیص تیروتوکسیکوز سوق میدهد. علاوه براین برای تشخیص قطعی از پارامترهای آزمایشگاهی از جمله افزایش rt3u,serum ft3 , t4 , raiu و ft4i نیز میتوان استفاده کرد. در تشخیص افتراقی تیروتوکسیکوز می بایست ، اضطراب با منشا عاطفی، میاستنی گراویس ، دسیتروفی عضلانی، اسپرو، کانسرمتاستاتیک و بیماریهای داخل چشمی یا داخل جمجمه ای که منجر به بروز علائم چشمی مشابه تیروتوکسیکوز میشوند را درنظر داشت . دو روش اصلی در درمان تیروتوکسیکوز وجود دارد : روش اول استفاده از داروهای ضد تیروئید، و روش دوم انهدام بافت تیروئید. درروش اول داروهائی که معمولا مصرف می شوند متی مازول و پروپیل تیوراسیل می باشد دوزتجویزی پروپیل تیوراسیل 100-150 میلی گرم هر 6-8 ساعت و دوز متی متازول نیز 1ˆ0 آن میباشد به دلیل اینکه قدرت متی مازول 10 برابر پروپیل تیوراسیل است . مدت درمان برحسب سیر بیماری در بیماران مختلف متفاوت است ولی معمولا مدت درمان 12-24 ماه است که بااین روش 3ˆ1 تا 2ˆ1 بیماران تامدت طولانی یا برای همیشه درمان میشوند. اندازه تیروئید، تغییرات چشمی و اندازه گیری t3 و t4 وeti در طی مدت درمان جهت ارزیابی پاسخ به درمان کمک کننده است . درضمن باید اثرات جانبی داروها را نیز مدنظر داشت که در 3 تا12 بیماران ظاهر می شود، این اثرات جانبی شامل راش جلدی، تب ، آگرانولوستیوز، لکوپنی و حساسیت داروئی می باشد. روش دوم درمان که هدف از انجام آن انهدام بافت تیروئید است شامل استفاده از یدرادیواکتیو و جراحی می باشد. بکاربردن ید رادیواکتیو روش مقرون به صرفه و نسبتا ساده ای است و از مزایای آن، این است که نیازی به عمل جراحی نیست و عوارض جراحی پیش نمی آید و معایب این روش : زمان طولانی برای کنترل بیماری، شیوع میگزدم و پیدایش ندول است .