مقایسهء صفات شخصیتی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار مرد

اختلاف و تفاوت احتمالی بین صفات شخصیتی ورزشکاران و غیرورزشکاران همیشه مورد توجه محققان بوده است . آیا به راستی بین صفات شخصیتی افراد ورزشکار و غیرورزشکار تفاوتی وجود دارد ؟ آیا بین صفات ورزشکاران در رشته های مختلف ورزشی اختلافی هست ؟ برای پاسخ به این سوال دریک تحقیق زمینه ای و همزمان، صفات شخصیتی میل به عصبی بودن (نوروتیک) درونگرایی - برونگرایی، خودکفایی - بی نیازی، برتری جویی، اعتماد به نفس و میزان اجتماعی بودن دو گروه تصادفی از دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار با هم مقایسه شدند. این تحقیق بر روی 45 نفر دانشجوی ورزشکار و 70 نفر دانشجوی غیرورزشکار از جامعه دانشجویان رشته های مختلف ورزشی و تحصیلی دورهء روزانه دانشگاه گیلان در ترم دوم 71-72 انجام گرفته است . صفات شخصیتی فوق به وسیله پرسشنامه کلاسیک شخصیتی و چندجنبه ای برن روتر (bpi)حاوی 125 سوال بسته سه گزینه ای اندازه گیری و ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل توصیفی واستنباطی اطلاعات با استفاده از برنامه کامپیوتری spss و آزمون فرض با روش (t) انجام گرفته است . نتایج حاصل به طور خلاصه عبارتند از :- اختلاف معنی داری بین صفات میل به عصبی بودن، خودکفایی، برتری جویی و اعتماد به نفس بین دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار با اطمینان (95) مشاهده گردید. - اختلاف معنی داری بین صفات درونگرایی - برونگرایی و میزان اجتماعی بودن دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار با اطمینان (95) مشاهده نگردید. - اختلاف معنی داری بین شش صفت شخصیتی مذکور دانشجویان ورزشکار رشته تربیت بدنی با دانشجویان ورزشکار سایر رشته های تحصیلی با اطمینان (95) مشاهده نگردید. - اختلاف معنی داری بین شش صفت شخصیتی مذکور ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی بااطمینان (95) مشاهده نگردید. - اختلاف معنی داری بین برتی جویی ورزشکاران رشته فوتبال با رشته والیبال و بین خودکفایی ورزشکاران رشته فوتبال و بسکتبال با اطمینان (95) مشاهده گردید. - ضریب همبستگی مثبت و منفی ضعیفی بین مدت فعالیت ورزشی و صفات شخصیتی دورنگرایی (29 ˆ0)، خودکفایی (07 ˆ0)، برتری جویی (09ˆ0)، اجتماعی بودن (16ˆ0)، اعتماد به نفس (15ˆ-0) و میل به عصبی بودن (05ˆ-0) مشاهده گردید. نتایج نشان داد که ورزشکاران میل به عصبی بودن کمتر و اعتماد به نفس بیشتری از غیرورزشکاران دارند . عدم تفاوت معنی دار بین ورزشکاران رشته های انفرادی و تیمی نشان میدهد که اثرات مثبت و سودمند روانی ورزش می تواند جدا از نوع ورزش نیز اتفاق افتد . بنابراین شرکت در فعالیتهای تربیت بدنی و ورزشی می تواند با ایجاد تصور بدنی و روانی مثبت دراین تفاوتها اثر گذار باشد.