بررسی میزان آگاهی پزشکان بیمارستانهای عمومی آموزشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران از طبقه بندی بیماریها 1376-1377

در این پژوهش میزان آگاهی پزشکان بیمارستانهای عمومی آموزشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران از طبقه بندی بیماریها و اقدامات درمانی مورد بررسی قرار گرفت و علاوه بر آن سعی شدضمن بررسی میزان آگاهی نمونه مورد پژوهش در خصوص اهمیت و جایگاه تحقیقات بهداشتی و تعیین میزان مشارکت آنان در انجام پژوهشهای علوم پزشکی، میزان آشنایی این افراد با طبقه بندی و نامگذاری بیماریها و اقدامات را مشخص نمود. همچنین در این پژوهش میزان آگاهی پزشکان در خصوص مزایا، محدودیتها و عوامل عدم بکارگیری سیستمهای طبقه بندی و نامگذاری بیماریها و اقدامات مورد بررسی قرار گرفت . روش پژوهش توئصیفی - تحلیلی بوده و از پرسشنامه ای با 13 سوال کلی منضم به 116 سوال، به عنوان ابزار اصلی پژوهش استفاده گردید. پرسشنامه مذکور بطور تصادفی بین 260 پزشک 4 بیمارستان عمومی آموزشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران توزیع شده و از این تعداد 165 نفر پرسشنامه را تکمیل و مودت استفاده شد و همچنین به منظور بررسی رابطه بین متغیرهای پژوهشی آزمون frequency و ضریب همبستگی بکار رفت . نتایج پژوهش نشان داد که: 21/8 درصد از پزشکان بیمارستانهای عمومی آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران نسبت به رده بندی پرونده های پزشکی و طبقه بندی بیماریها و اقدامات درمانی آگاهی جامعی داشتند. این آگاهی مربوط به افرادی بود که به صورت اتفاقی از بین پزشکان بیمارستانهای عمومی آموزشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران انتخاب شده و دارای خصوصیات ذیل بودند: الف) به میزان تقربیا کاملی نسبت به اهمیت پژوهشهای بهداشتی درمانی آگاهی داشتند. ب) مدارک پزشکی را یکی از منابع مهم اطلاعاتی نظام بهداشتی درمانی محسوب می نموند. ج) 83 درصد آنان در انجام پژوهشهای پزشکی مشارکت داشته و بیشترین تحقیقات آنان در زمینه علوم بالینی و با استفاده از پرونده پزشکی انجام شده بود. د) 2/42 دصد از کل جامعه پزشکان مورد بررسی از سیتم های طبقه بندی و نامگذاری بیماریها و اقدامات آگاهی داشتند و بیشترین آگاهی مربوط به dsm. iii. r با 6/7 درصد و کمترین (عدم آگاهی) مربوط به icd. o, snvdo, icidh بود. ه) 0/6 درصد از محدودیتهای سیستمهای کدگذاری و 11/51 درصد از قوانین موجود در طبقه بندی بیماریها اطلاع داشتند. که مهمترین عامل محدودیت ، عدم شناخته شد و بیشترین آگاهی از قوانین موجود در طبقه بندی مربوط به اندکسهای مختلف بیماریها و اقدامات درمانی با 14/5 درصد و کمترین 1/2 درصد آشنایی با ضوابط موجود در فصول مختلف کتب طبقه بندی غیر بین المللی بیماریها بود. و) 87/28 درصد از مزایای طبقه بندی بیماریها آگاه بودند، در آگاهی پزشکان مورد بررسی از مزایای طبقه بندی بیماریها بیشترین آگاهی مربوط به "اهمیت عامل طبقه بندی به تفکیک کلی تشخیصهای بیماری بیماران یک مرکز و امکان بازیابی یک مورد خاص در استفاده از سیستم طبقه بندی بیماریه ا" با 67/3 درصد بود.