امروز سخن گفتن از شکوفایی هنر معاصر ایران در زمرۀ بدیهیات است. صحنۀ این هنر، دست کم به لحاظ کمّی، چنان گسترده شده که دیگر نمی توان اهمیت آن را نادیده انگاشت. تعدد نمایشگاه های هفتگی، نه تنها در پایتخت بلکه در شهرستان ها، روزافزونیِ شمار گالری های تازه تاسیس خصوصی و ارتقای کیفی و کمّی فضاهای نمایش گذاری، اقبال نمایشگاه گردانان و مجموع هداران خارجی و موفقیت تجاری این هنر، از آن عرص های پرهیاهو ساخته...