مقالات طنزآمیز چرند پرند دهخدا در ادبیات عصر انقلاب مشروطیت از اهمیّت بسیار بالایی برخوردار می باشد و در بیداری اذهان و آگاهی دادن به مردم و مبارزه با استبداد نقش به سزایی داشته است. زبان مقالات چرند پرند ساده ، روان ، دلنشین و عامیانه است و از آنجا که دهخدا برای مردم قلم می زد ، شیوه ی مصنوع و مغلق نویسیِ منشیان عصر خود را رها کرده و ساده و بی تکلّف می نوشت و به همین سبب بنیان گذار و آغازگر سبک ...

طنز یکی از انواع ادبی است که در آن طنز پرداز، به قصد اصلاح، با سلاح قلم و چاشنی خنده، زبان به انتقاد از معایب و مفاسد موجود در جامعه باز می کند. عبدالله ندیم و دهخدا هر دو از طنز پردازان زبان فارسی و عربی و زبانزد عالمان اهل قلم هستند. هردو با قلم خود به شیوه ای که خواننده را به تفکر وا دارد، از معایب جامعه زمان خود انتقاد کرده و آن را مورد تمسخر قرار دادند؛ یکی از آن ها در انقلاب عرابی پاشا شر...

طنز یکی از انواع ادبی است که در آن طنز پرداز، به قصد اصلاح، با سلاح قلم و چاشنی خنده، زبان به انتقاد از معایب و مفاسد موجود در جامعه باز می کند. عبدالله ندیم و دهخدا هر دو از طنز پردازان زبان فارسی و عربی و زبانزد عالمان اهل قلم هستند. هردو با قلم خود به شیوه ای که خواننده را به تفکر وا دارد، از معایب جامعه زمان خود انتقاد کرده و آن را مورد تمسخر قرار دادند؛ یکی از آن ها در انقلاب عرابی پاشا شر...

آیرونی(Irony)شیوه‎ای از بیان است که با آن زبان طنز برجسته می‎شود و یا بخشی از یک کلام نسبت به بخش‎های دیگر آن برجسته‎تر می­گردد و موجب آشنایی زدایی و غافلگیری مخاطب می‎شود. در آیرونی نوعی دوگانگی در معنا نهفته است، وارونه کردن واقعیت و ارائۀ   تصویری دیگر با بار معنایی توام با کنایه و طنز از ویژگی‎های آیرونی است. این شیوۀ بیان در آثار ادبی فارسی سابقه دارد که نمونه‎های آن در "چرند  و پرند" دهخد...

هدف این پژوهش واکاوی امر کارناوالی در فرهنگ عامیانه وبررسی امکان مقاومت در برابر قدرت سیاسی مسلط و تک صدا و نقد آن در زندگی روزمره و در فرهنگِ مردمیِ خنده است. پارادایم غالب در ساحت اندیشه ورزی دوران جدید، زبان را ابزار جدید فهم جهان معرفی می کند و آن را موقعیت مند و برآیند بافتار اجتماعی اش می داند. واژه ها و به تبعِِ آن، متون چندصدا هستند، زیرا بافت گفتمانی جامعه چندصداست. صداها بیانگر منافع، علا...

با اینکه پدیده مطبوعات در ایران، سالها پیش از پیروزی مشروطه در سال1252ق، توسط میرزا صالح شیرازی ظهور یافته بود، به واقع اوج شکوفایی مطبوعات و تأثیرگذاری آن را باید دوره مبارزات مشروطه و پس از آن دانست. فرمان مشروطه در حالی توسط مظفرالدین شاه امضا شد که مطبوعات به آرامی شیوه های نقد را متأثر از مطبوعات فارسی زبان خارج از ایران و نیز مطبوعات قفقاز آموخته و به عرصه نقد اوضاع سیاسی و اجتماعی پا گذا...