هدف: پمفیگوس ولگاریس یک بیماری اتوایمیون تاولی مزمن پوست ومخاط است که توسط اتو آنتی بادی های ضد گلیکوپروتئین های دسموزومال دسموگلین 1 (dsg1) و دسموگلین 3 (3dsg) مشخص میگردد. هدف از این مطالعه تعیین اتوآنتی بادی های سرمی ضد دسموگلین یک و سه به روش الایزا در بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس و تعیین ارتباط آن با فنوتیپ بالینی و شدت بیماری میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی-استنباطی، 10 بی...

درمان هومیوپاتی و بیماری پمفیگوس ولگاریس: گزارش چند مورد دکتر امیرمنصور شیرانی*- دکتر فهیمه موسوی** *- استادیار گروه آموزشی بیماریهای دهان و تشخیص دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. **- دانشیار گروه آموزشی بیماریهای دهان و تشخیص دانشکده و عضو مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران. چکیده زمینه و هدف: پمفیگوس ولگاریس یک بیماری زخمی تاولی و اتوایمیون مزمن است که پوست و مخاط ر...

زمینه و هدف: پمفیگوس ولگاریس از بیماری های اتوایمیون تاولی می باشد که در کشور ایران شایع است. در این بیماری اتوآنتی بادی ها بر علیه یکی از اجزاء اتصالات سلول های اپیدرم به نام دسموگلین 3 ایجاد می شوند. گرچه کورتیکواستروئید خوراکی به عنوان خط اول درمانی در این بیماری شناخته شده و به کار می رود ولی در بسیاری از موارد به علت بروز عوارض جانبی یا عدم پاسخ درمانی مناسب از داروهای ایمنوساپرسیو دیگر به...

مقدمه: پمفیگوس ولگاریس یک بیماری مزمن پوستی درگیر کننده پوست و ضمائم آن است و کیفیت زندگی بیمار و خانواده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس است. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار همسان شده با انتخاب 72 بیمار زن مبتلا به پمفیگوس ولگاریس از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف و تخصیص تصاد...

پمفیگوس یک بیماری اتوایمیون تاولی پوستی-مخاطی است که با واسطه ایجاد اتوآنتی بادی ها علیه دسموگلین 1و3 ایجاد می گردد . شایع ترین فرم آن نوع ولگاریس آن می باشد که ضایعات دهانی در آن اولین علامت بیماری بوده و دیرتر از همه ضایعات بهبود می یابند . عوامل ژنتیکی و محیطی در پاتوژنز این بیماری دخالت دارند[1] . از میان عوامل ژنتیکی hla کلاس ii ، hladr4، hladr14 ، hladr1 و dq3 به طور بارزی با پمفیگوس ول...

مقدمه: پمفیگوس ولگاریس، یک بیماری خود ایمن و کشنده است که معمولاً با دوز بالای کورتیکواستروئید و آنتی بیوتیک درمان می شود. بیماران به دلیل درمان با داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی، در معرض ابتلاء به انواع  عفونت ها  هستند. معرفی مورد: در این گزارش، زن باردار 27 ساله ساکن یکی از شهرهای کرانه دریای خزر که دچار پمفیگوس ولگاریس بود، معرفی می شود که درمان با کورتون، باعث سندرم عفونت شدید با انگل مزبو...

پمفیگوس ولگاریس یک بیماری اتوایمیون و ناشایع پوستی مخاطی است که شیوع آن 1 تا 5 مورد در هر 1 میلیون نفر و با میانگین سنی 50 سال گزارش شده است. در این مطالعه 4 بیمار جوان(میانگین سنی 75/27سال) مبتلا به پمفیگوس ولگاریس مورد بررسی قرار گرفتند. بیمار اول خانم 28 ساله با شکایت از زخم های متعدد دهانی بوده که در بیوپسی صورت گرفته ،تشخیص پمفیگوس ولگاریس گذاشته شد و بعدازگذشت12  ماه از درمان هیچ ضایعه زخ...

زمینه و هدف: پمفیگوس یک بیماری تاولی خودایمن اختصاصی پوست و غشاهای مخاطی است که در مطالعات پیشین همراهی آن با بیماری های بافت همبند مشاهده شده است. با توجه به این مسئله، وجود اتوآنتی بادی هایی از قبیل anti nuclear antibodies (ana) در مبتلایان دور از ذهن نمی باشد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ana مثبت در بیماران پمفیگوس ولگاریس و مقایسه ی آن با گروه کنترل بوده است. روش اجرا: در این مطالعه ی م...

بیماری پمفیگوس ولگاریس یک بیماری اتوایمیون بالقوه کشنده است که به شکل تاول­های بزرگ و منتشر در سراسر بدن بروز می­کند و اگر درمان نشود، اکثر بیماران در عرض پنج سال فوت می کنند. این بیماری معمولا در دهه پنجم و ششم زندگی بروز می کند. در اینجا ما دختر هفده ساله ای را گزارش می کنیم که دچار پمفیگوس شده است، ولی تظاهرات بالینی آن شبیه به بیماری آبله مرغان بود. از آنجا که پمفیگوس ولگاریس در موارد خیلی...

پیش زمینه و هدف: پمفیگوس شامل گروهی از بیماری های اتوایمیون تهدیدکننده حیات است. که باعث بروز تاول و اروژن در پوست و غشای مخاطی می شود. پمفیگوس وولگاریس یکی از انواع بسیار شایع و مهم است. گزارشات اخیر شیوع بسیار بالای پمفیگوس را در ایران آشکار نمودند چنین به نظر می رسد استرس اکسیداتیو که مسئول بروز بسیاری از بیماری های مربوط به انسان هست و نیز جزو چندین فاکتور پیشنهادشده در اتیوپاتوژنز پمفیگوس ...