بیماری آلزایمر یک بیماری نورودژنراتیوپیش رونده می باشد که با نقص در حافظه و قدرت شناخت و تشکیل پلاک های پیری حاوی پپتید آمیلوئید?(a?)، تخریب نورون های کولی نرژیکی و توسعه و رشد تانگل های نوروفیبریلی مشخص می شود.به نظر می رسد که a? ویژگی اصلی در پاتوژنز آلزایمر باشد. تاکرین یک مهارکننده برگشت پذیر کولین استرازمی باشدکه برای درمان آلزایمر در مراحل خفیف تا متوسط استفاده می شود.اثرات جانبی شدید تاک...

پیری برگ یک مرحله نمو است که به لحاظ ژنتیک و فیزیولوژیک بسیا ر حائز اهمیت است. ژن های زیادی در این مرحله فعال می شوند و افزایش قابل توجهی از نسخه برداری را نشان می دهند. از مشخصه های بارز پیری کنترل روند تغییرات بسیار منظم و کنترل شده فعل و انفعالات فیزیولوژیک است. از جمله مهمترین این رخدادها توقف فتوسنتز، تجزیه کلروپلاست، کاهش چشم گیر کلروفیل و شکستن پروتئین ها و سایر مولکول های بزرگ است. پیری...

مقدمه: یکی از عوامل دخیل در ایجاد بیماری آلزایمر تجمع پپتیدهای آمیلوئید بتا و تشکیل پلاک های آمیلوئیدی در مغز می باشد. کاهش میزان این پلاک ها سبب بهبود بیماری آلزایمر می شود. عوامل مختلفی از جمله فاگوسیتوز توسط سلول های سیستم ایمنی، آنزیم های پروتئولیتیک و کبد در پاک سازی مغز از پلاک های آمیلوئیدی نقش دارند. در مطالعات قبلی نشان دادیم که عصاره آبی اسطوخدوس سبب بهبود حافظه موش های صحرایی آلزایمر...

اهداف ادراک پیری به عنوان یکی از پیش بینی کننده های مستقل ناتوانی عملکردی و مرگ ومیر سالمندان معرفی شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی مفهوم ادراک پیری در متون و مطالعات موجود و رسیدن به درک عمیق تری از آن انجام شد. مواد و روش ها در این مطالعه دستیابی به اهداف با بررسی متون و مقالات مرتبط از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی «مِدلاین»، «مَگیران»، «ایران داک»، «اِلزویر»، «پروکوییست سی.اس.اِی»، «سیناهِ...

Senescence فرآیند بدتر شدنِ همراه با پیری است. پیری در سطوح مختلف بافت و اندام، سلول و مولکول بروز می کند. عوامل متعددی در بروز پیری نقش دارند که شامل زمینه ژنتیکی، میزان تولید رادیکال های آزاد، میزان فعالیت آنزیم تلومراز، محدودیت غذایی، تولید محصولات زائد، متیلاسیون DNA، گلیکاسیون، استرس، جهش های میتوکندریایی، تخریب و ترمیم DNA، میان کنش DNA-پروتئین و غیره است که در علمی به نام Gerantology جداگ...

در این پژوهش، اثر سالیسیلیک اسید (SA) در به تأخیر انداختن پیری گل¬های رز بررسی گردید. گل¬های بریده رز رقم یلوآیسلند با غلظت¬های مختلف SA به مدت 18 ساعت پیش تیمار شدند. بیشترین تأخیر در پیری گلبرگ¬ها و افزایش عمر گلجایی با کاربرد 150 میلی¬گرم در لیتر SA بدست آمد، که در مقایسه با شاهد تقریباً دو برابر افزایش یافت. کاربرد 150 میلی¬گرم در لیتر SA باعث جلوگیری از تخریب پروتئین¬ها در طی 8 روز نگهداری ...

0