یکی از نظریه های برنامه کمینه گرا، پادتقارن پویا می باشد که بر اساس آن تمام حرکت های نحوی به عنوان شکست تقارن پنداشته می شود. به عبارات دیگر، ساخت سلسله مراتب باعث برانگیخته شدن (فرایند) حرکت می گردد. دراین رساله، با استفاده از این چارچوب می توان قبل از شکل گیری ساخت پرسشواژه، ترتیب واژگانی «فاعل- مفعول- فعل» را از ترتیب واژگانی بنیادی «فاعل- فعل- مفعول» مشتق کرد. در واقع، فاعل و مفعول یک جمله ...

در چارچوب دستور زایشی، همواره این اتفاق نظر وجود داشته است که گشتار ها و به طور اخص، حرکت عناصر نحوی به شکل چرخه ای روی می دهد. شواهد گوناگونی در زبان های مختلف در تایید وقوع این گونه حرکت یافت می شود؛ در زبان فارسی دسته های مهمی از این شواهد غائب هستند. از آن جا که چرخه ای بودن حرکت (در چارچوب نظری اتخاذ شده) اصلی اولیه است می توان پرسید که چرا و چگونه این شواهد در زبان فارسی پنهان مانده اند. ...

در پژوهش حاضر، فاعل تهی در مرکز توجه قرار گرفته است و سعی شده تا با بهره گیری از برنامه کمینه گرا و در قالب نظریه پاد تقارن پویا این مقوله در سه دوره مختلف زبان فارسی ( باستان، میانه و نوین ) مورد بررسی قرار گیرد. پژوهنده پیشنهاد می کند که می بایست مقوله زبانهای دارای فاعل تهی را با شکل گیری بند کوچک و نهایتا شکلگیری نقطه تقارن، در ارتباطی تنگاتنگی دانست. در ساختار این زبانها، بر اساس پادتقار...

این پژوهش که از روشی کیفی تبعیت میکند؛ درپی آن است تا با بررسی چگونگی شکل گیری جملات مجهول در زبان فارسی در قالب نظریه ی پادتقارن پویا (مورو، 2000)، عامل بوجود آمدن این جملات را از دیدگاهی متفاوت مورد بررسی قرار داده و تبیین نماید. در این پژوهش نشان داده می‌شود آنچه که به ساخت مجهول معروف است، محصول‌جانبی گرهی نقشی باعنوان گره جهت با مشخصه ی[مجهول] است که یک گروه کُنادی را به عنوان متمم خود انتخ...

در این مقاله به تبیین دو مشخصة بارز زبان­های ضمیرانداز یعنی فقدان فاعل واژگانی و جابه­جایی آزادانةفاعل و فعل در زبان فارسی بر اساس پادتقارن پویا می­پردازیم.این دو ویژگی محصول جانبی نقطة تقارن هستند. ضمیر فاعلی پنهان ضمیری ضعیف و یک گروه حرف تعریف است که پس از ادغام با گروه فعلی و تشکیل نقطةتقارن در صورت آوایی حذف می­گردد. این امر توجیه­گر ضمیراندازی است. جایگاه اصلی فاعل در ساخت­های متعدی و غیر...

این مقاله روش فاکتور کردن بهبود یافته در محدوده کوارک های سنگین برای واپاشی های b → k π را مورد مطالعه قرار داده است. توجه به مقیاس برهمکنش قوی aqcd و محاسبه همه متغیرهای وابسته به آن در مقیاس خاص ( مانند µ )، نشان می دهد که ما می توانیم نتایج بهتر و قابل مقایسه تری برای نسبت شاخه ای مانند br(b0 → k0 π 0 )=8.5+0.7-0.5 × 10-6 و br(b →π k0)=2.26+0.17-0.15 × 10-5 ، و برای پادتقارن cp نظیر acp(b → ...