چکیده برای بهبود رفتار خرابی شبکه های دولایه فضاکار، دو روش بهبود توزیع نیروها و بهبود شکل پذیری وجود دارد. در روش بهبود شکل پذیری، با اعمال تمهیداتی مانند استفاده از ابزار محدود کننده نیرو برای جلوگیری از کمانش عضو فشاری، رفتار سازه به رفتار شکل پذیر تبدیل خواهد شد، بنابراین تاثیر تعداد ابزار محدود کننده نیرو (fld) در بهبود رفتار خرابی شبکه های دولایه فضاکار تا حدی موثر است که شکل پذیری و ظر...

چکیده :      شبکه های دولایه فضاکار از جمله سازه هایی هستند که در برابر پدیده خرابی پیش رونده آسیب پذیر هستند. بر این اساس برای شبکه های دولایه فضاکار باید روش هایی مورد بررسی قرار گیرد تا رفتار خرابی آن ها را از رفتار ترد به رفتار نرم و شکل پذیر تبدیل کند. از این رو جهت بهبود رفتار خرابی شبکه های دولایه فضاکار با روش استفاده از ابزار محدود کننده نیرو برای جلوگیری از کمانش عضو فشاری، رفتار سازه...

هدف اساسی در مهندسی عمران ایجاد طرحی است که در برابر نیازهای مورد نظر و نیز شرایط موجود، بیشترین کارآیی را داشته باشد. در بهینه سازی سازه­ها این عمل، معادل با تعیین گروهی از متغیرهای طراحی است که بر حسب بارهای اعمال شده و قیدها و پارامترهای از پیش تعیین شده، موجب کمینه شدن تابع هدف گردند. در این تحقیق جهت بدست آوردن طرح بهینه شبکه های تخت دولایه فضاکار از روش الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. همچ...

در این تحقیق طرح بهینه شبکه های دولایه فضاکار با در نظر گرفتن همزمان قیود تنش، تغییر مکان و قیود قابلیت اعتماد، انجام گردید و نتایج طرح بهینه در دو حالت با و بدون قیود قابلیت اعتماد با یکدیگر مقایسه می شوند. در این راستا از الگوریتم اجتماع ذرات بعنوان الگوریتم بهینه ساز استفاده شده که با الگوبرداری از رفتار موجودات زنده به جستجوی نقطه بهینه می پردازد. در این تحقیق وزن سازه بعنوان تابع هدف بهینه...

شبکه های دولایه ی فضاکار سازه هایی با سختی بالا و وزن کم می باشند که در چند دهه ی اخیر به نحو گسترده ای برای پوشش فضاهای وسیع بدون استفاده از ستونهای داخلی به کار گرفته شده اند. این نوع از سیستم های فضایی با وجود داشتن درج? نامعینی استاتیکی بالا دارای رفتار خرابی تردند، به طوریکه خرابی یک عضو و یا بخشی از سازه می تواند به سرعت در کل سازه منتشر شده و باعث بروز خرابی پیشرونده در سازه گردد. گزارشه...

با توجه به اینکه در طبیعت هیچ سازه ایده‌آل کاملی وجود ندارد و کلیه سازه‌ها در عمل دارای عیوبی (ناکاملی‌هایی) هرچند جزئی می باشند، وجود برخی ناکاملی‌های هندسی عضوی در سازه‌های فضایی تخت دولایه با صدها یا هزاران عضو، تقریباً غیر قابل انکار می‌باشد. این ناکاملی‌ها موجب افت ظرفیت باربری اجزای فشاری و در نتیجه باعث افت ظرفیت سازه‌های فضاکار می‌گردد. در این مقاله دو سازه فضاکار خرپایی مختلف مدلسازی وب...