چکیده  متمم گروه اسمی است که پس از حرف اضافه قرار می گیرد و وجود آن در جمله گاه اجباری و گاه اختیاری است. هرچند موضوع متمم در دستور زبان از جمله موضوعات اصلی به شمار می رود، اما هنوز بسیاری از ابعاد آن مورد پژوهش و واکاوی قرار نگرفته است. یکی از این ابعاد تفکیک متمم اجباری(متمم فعلی) از متمم اختیاری(متمم قیدی) است که تنها زبان شناسان ودستورنویسان جدید به آن توجه کرده اند. در این پژوهش نگارنده ا...

الف) موضوع، طرح مسئله و اهداف: توصیف گروه های اسمی زبان فارسی، یکی از مهم ترین مسائل مطرح در بررسی زبان شناختی نحو فارسی ست. این پژوهش در پی ارائه ملاک های صوری برای دسته بندی آن دسته از وابسته های پسین گروه اسمی ست که با کسره اضافه به هسته متصل می شوند. به عبارت دیگر، مسئله اصلی مورد بررسی در این پژوهش آن است که کسره اضافه در حوزه وابسته های پسین گروه اسمی در زبان فارسی، چند نقش مختلف (از نظر ...

 متمم گروه اسمی است که پس از حرف اضافه قرار می گیرد و وجود آن در جمله گاه اجباری و گاه اختیاری است. هرچند موضوع متمم در دستور زبان از جمله موضوعات اصلی به شمار می رود، اما هنوز بسیاری از ابعاد آن مورد پژوهش و واکاوی قرار نگرفته است. یکی از این ابعاد تفکیک متمم اجباری(متمم فعلی) از متمم اختیاری(متمم قیدی) است که تنها زبان شناسان ودستورنویسان جدید به آن توجه کرده اند. در این پژوهش نگارنده ابتدا ب...

در زبان روسی متمم عضو فرعی جمله است که به نشانه و چگونگی موضوع "شیء" اشاره می کند و به چنین سؤالاتی مثل چگونه؟ مال چه کسی؟ و کدام یک؟ پاسخ می گوید. این تعریف بیان کننده این موضوع است که در زبان روسی صورت متمم از اهمیت برخوردار نیست و کافی است تنها به بیان چگونگی موضوع اشاره شود. بنابراین شکل ظاهری و صورت متمم می تواند به هر شکل باشد و با هر عنصری ترکیب شود. به همین خاطر در زبان روسی متمم های هم...

با ملاحظۀ مبحث حرف اضافه در منابع دستوری زبان فارسی معلوم می‌شود، پنج حرف اضافة بسیط «به، با، بر، از، در» رفتار دستوری چندگانه دارند؛ یعنی گاهی کلمه‌ای مستقل‌اند و متمم می‌سازند و گاه فقط جزئی از یک کل یکپارچه‌اند و متمم نمی‌سازند. اگر کلمۀ پس از آن‌ها متمم باشد یا خاص است یا عام. متمم خاص همان مفعول با‌واسطه است و فقط با فعل متعدی لازم المتمم می‌آید اما متمم عام هرگز مفعول به حساب نمی‌آید ...

مسئله‌ای حائز اهمیت در صرف اضافه / ملکی در زبان کردی گویش سنندجی شرایط حاکم بر واژگونگی رابطه‏نما در این ساخت‏ها است. در گروه اسمی معرفه و دارای وابستۀ صفتی، واژ «=æ‌» برای بیان رابطۀ اضافه/ملکی به کار می‏رود و چنانچه اسم فاقد وابستۀ صفت باشد، فارغ از معرفه یا نکره بودن، رابطۀ اضافه/ملکی با تکواژ «=i» بازنمایی می‏شود؛ بنابراین از چهار حالت ممکن برای ساخت اضافی و دو حالت ممکن برای ساخت ملکی، تنه...

چکیده مبحث حروف از مباحث مهم و تأثیرگذار زبان فارسی است که اختلاف نظرهای فراوانی در آن دیده می شود. در برخی از کتاب های دستور زبان که به این مقوله توجه بیشتری کرده اند، بویژه «دستور زبان فارسی، کتاب حروف اضافه و ربط» خطیب رهبر، اقسام و معانی گوناگونی برای حروف برشمرده شده است اما مقایسه این کتاب ها با یکدیگر تفاوت های بسیاری را از لحاظ نامگذاری و تعداد، نشان می دهد. بررسی دسته بندی هایی که در ...

در دستور سنتی زبان روسی، ویژگی دستوری "حالت " به عنوان یکی از ویژگی های دستوری تغییردهنده در ارتباط با اسم تعیین می شود و بر این اساس، شش حالت صرفی تحت عناوین "حالت نهادی، " حالت اضافی "، "حالت به ای "، "حالت مفعول مستقیم "، "حالت بایی " و "حالت حرف اضافه ای " مشخص می شوند. " صرف اسمی " از سوی دستورنویسان روس عمدتأ به شکل های مختلف اسم که موجب ویژگی دستوری "حالت " به دست می آیند، اطلاق می شود و...

در این مقاله، ضمن معرفی حوزه‏ی کسره‏ی اضافه و پذیرش تحلیل معظمی (1385)، با قائل شدن به گروه درجه در زبان فارسی، به مقایسه‏ی ‏دو فرضیه در خصوص ساخت درجه در صفات تفضیلی این زبان می‏پردازیم. بر خلاف نظر کندی (1999) که معتقد است گروه درجه ‏‎[DegP]‎‏ در درون فرافکن مستقل خود گروه صفتی را به عنوان متمم میپذیرد، به پیروی از جکنداف (1977)، هلان (1981)، هایم (1985)، ‏مک‌کاولی (1994) و هازوت (1995) گرو...