نوشتار حاضر به گستره فقه و دایره موضوع این دانش مى‏پردازد و به این سؤال پاسخ مى‏دهد که »آیا دانش فقه، تنها به رفتارهاى ظاهرى و جوارحى مکلفان نظر دارد و یا رفتارهاى باطنى و جوانحى را نیز دربرمى‏گیرد؟ و صرف نظر از قلمرو فقه موجود، آیا رفتارهاى جوانحى نیز متصف به احکام پنج‏گانه مى‏شوند؟ مقاله پیش رو، دیدگاه عدم شمول را مطرح مى‏نماید و با ریشه‏یابى این نظریه، نتیجه مى‏گیرد که خروج یا اخراج رفتارهاى...

این مقاله، پس از تعریف اصل و بیان ضرورت آن در مباحث تعلیم و تربیت، به ویژگى هاى حاکم بر اصول تربیتى مى پردازد، و سپس اصولى از قبیل: خدامحورى، تعبدمدارى، متربى محورى، زندگى محورى، فردمحورى، عمل گرایى، اخلاق مدارى، سعى محورى، اعتدال گرایى، محبت محورى، نظارت مدارى، خوف و رجا، مرگ اندیشى، آخرت اندیشى و آرمان گرایى را مورد بررسى قرار مى دهد و در پایان به دست آوردهاى تربیتى این اصول مى پردازد.

 بررسى اهداف، مبانى، شرایط، عوامل و راهکارها در تربیت قرآنى از دیدگاه شهید مطهرى است.  از نگاه شهید مطهرى، قرآن کتاب تربیت است و انسان استعدادهاى قابل رشد دارد و حرکت تکاملى انسان با مطالعه هدفمند نشانه‌هاى توحید در هستى و انسان قابل تحقق است. از این‌رو، استاد به تبیین واژه‌هاى کلیدى مطرح در باب تربیت و مطالعات خداشناسى، انسان‌شناسى و هستى‌شناسى اهتمام مى‌ورزد. ایشان فلسفه بعثت را نیز در حوزه ت...

با اینکه در صد ساله اخیر، به ویژه نیمه دوم آن، تلاش هاى فراوانى در قالب پژوهش، سمینار، مقاله، کتاب و... در زمینه تعلیم و تربیت اسلامى به صورت جدید انجام گرفته است، ولى هنوز دانش و نظام تربیت اسلامى، در قلمرو معرفت هاى تربیتى و رفتار تربیتى، جایگاه شایسته خود را نیافته است. به ویژه در سالهاى پس از پیروزى انقلاب، پاسخ به چرایى این امر، یکى از دغدغه هاى عمده مسؤولین آموزش و پرورش کشور بوده و دیدگا...

-

تعلیم و تربیت امر خطیرى است که انسان با آن روبه‌رو است. هر نوع تعلیم و تربیت علمى، نیازمندنظریه تربیتى است و بدون آن، تعلیم و تربیت بى‌پایه و اساس خواهد بود. پدیدارشناسى که به عنوان یکدیدگاه فلسفى در قرن بیستم ظهور کرده است، جهان را به شیوه‌اى متفاوت تصویر مى‌کند و به تبع آن، نگاهخاصى به انسان دارد. با توجه به این که تصویر ما از جهان و انسان در چگونگى راه‌یابى به فرایند«انسان شدن» بسیار اساسى ا...

این مقاله پس از تعریف مفهوم رفق و مدارا، جایگاه، موارد، محدوده و آثار تربیتى آن را در کلام و سیره معصومین(ع) بیان مى کند و سپس رفق و مدارا با دیگران را در مواردى از قبیل: رفق و مدارا در تبیین مسائل دینى، رفق و مدارا در تربیت عبادى کودکان، رفق و مدارا در موعظه، و... مورد بررسى قرار مى دهد.