منصب وزارت بالاترین مقام درتشکیلات دیوان سالاری دوره تیموری بود. یکی از وزیران معروف این عصر، خواجه غیاث الدین پیراحمد خوافی (م857ق) بود که بیش از سی سال وزارت تیموریان را در زمان شاهرخ(807-850ق) و جانشینان او برعهده داشت. هدف این تحقیق بررسی دوران زندگی این وزیر به روش استقرایی-توصیفی و با استفاده از شیوه مقایسه مدارک و تحلیل آنهاست. در این پژوهش ابتدا به عنوان مدخل و مقدمه بحث، به اوضاع سیاسی...

خواجه غیاث­الدین پیراحمد خوافی یکی از وزرای مشهور دورۀ تیموریان می­باشد که سی سال منصب وزارت را در دورۀ شاهرخ و جانشینانش برعهده داشت. اگرچه پیراحمد توانست در دورانِ طولانیِ وزارت خویش در دستگاه حکومتِ شاهرخ، مصدر و منشأ خدمات ارزنده­ای شود، امّا یکی از مسائلی که در خصوص روزگارِ وزارت وی مطرح شده، مسئلۀ سوءاستفاده های مالی است که در منطقه جام (تربت جام کنونی) اتفاق افتاده و پیراحمد هم به طور غیرمستق...

خواجه غیاث­الدین پیراحمد خوافی یکی از وزرای مشهور دورۀ تیموریان می­باشد که سی سال منصب وزارت را در دورۀ شاهرخ و جانشینانش برعهده داشت. اگرچه پیراحمد توانست در دورانِ طولانیِ وزارت خویش در دستگاه حکومتِ شاهرخ، مصدر و منشأ خدمات ارزنده­ای شود، امّا یکی از مسائلی که در خصوص روزگارِ وزارت وی مطرح شده، مسئلۀ سوءاستفاده‌های مالی است که در منطقة جام (تربت جام کنونی) اتفاق افتاده و پیراحمد هم به طور غیرمستق...

در بررسی تاریخ ایران شاهد ظهور شخصیت هایی از مناطق مختلف هستیم که در برهه ای از زمان با عملکرد خود جامعه را تحت تأثیر قرار داده اند و پیامد این عملکرد تا قرن ها برجای مانده است. منطقه خواف نیز به سبب قدمت زیاد جزء مناطقی است که در دوره های مختلف نخبگانی از جمله به آفرید،بوسهل زوزنی،مجد خوافی و... از آنجا برخاسته¬اند. اوج فعالیت‎های خوافی ها در زمینه های مختلف سیاسی اجتماعی و... به دوره ی تیموری...

شاهرخ از پادشاهان تیموری به فرهنگ دوستی و هنرپروری شهرت داشت.38 سال سلطنت او (850-812 ) همراه بود از حمایت از دانشمندان، فرهنگ و هنر در هرات و خراسان و سمرقند. این پژوهش در جهت بررسی علل گسترش فرهنگ و هنر و رواج زبان فارسی ، با تیکه بر نقش وزرای دوره شاهرخ ، نوشته شده است . نقش وزرای ایرانی در جهت دادن به خواسته ها و علایق شاهرخ، قابل توجه ، تأمل و بررسی است. شیوه و ضوابط انتخاب وزیران در دوره...

سلسله غوریان علاوه بر شرق ایران در هندوستان نیز گسترش پیدا کرد. پادشاهان مختلف این سلسله سیاستهای مختلفی را بر منطقه تحت سلطه خود اعمال می کردند. در پژوهش حاضر با بررسی سیاستهای نظامی،فرهنگی،اقتصادی و اجتماعی این سلسله سعی شده به عملکرد مثبت و منفی آنان توجه شود.

در قرن دهم هجری در زمینه ی بحث عقلی از معاد جسمانی نخستین قدم از سوی «غیاث الدین منصور دشتکی شیرازی» در مکتب فلسفی شیراز برداشته شد. وی با تألیف کتاب حجّه الکلام نظریه ای بدیع در این مسأله ارائه کرد. صدرالمتالّهین که به این کتاب دسترسی داشت، نظریه ی ابتکاری غیاث الدین منصور را در این مسأله مورد مناقشه قرار داد و اشکال تناسخ را بر آن وارد دانست. وی با تمسّک به مبانی ابتکاری اش در حکمت متعالیه، برها...

غیاث الدین بن همام الدین معروف به «خواندمیر»، مورّخ، منشی، شاعر، و نویسندۀ عصر تیموری، نوۀ دختری «میرخواند»، مؤلف کتاب روضة الصفا، است. نامة نامی ترسّل منشیانه ای است زیبا و خواندنی با نثری آمیخته به نظم، شامل دیباچه، نُه فصل، و هر فصل شامل چندین بخش که در نسخ موجود با نام سطر و لفظ تقسیم گردید. خواندمیر این نامه ها را در چهل و شش یا چهل و هفت  سالگی، یعنی 925 یا 927 قمری، زمانی که مقیم هرات بود، ...

غیاث الدین منصور دشتکی به عنوان یکی از پایه گذاران مکتب شیراز، نخستین کوشش عقلانی برای اثبات معاد جسمانی را انجام داده است. از این رو، پژوهش حاضر علاوه بر تبیین تأثیرپذیری وی از فیلسوفان متقدم بر خود، بیشترین توجه را به نظریه معاد جسمانی دشتکی معطوف داشته است. او معاد جسمانی را اعاده بدن دنیوی عنصری در سرای آخرت خوانده و این نظر را مطابق قرآن و روایات و از ضروریات دین اسلام می داند. در این ...

غیاث الدین منصور دشتکی شیرازی از حکما و فلاسفه ی بزرگ در ایران دوره ی اسلامی است. در میان علوم و تخصص ها، کم ترین توجه، به شخصیت و فعالیت های عملی او در حوزه ی طب و پزشکی شده است. این مسأله موجب شده تا سایر دانش ها و علومی که او در آن ها نیز تخصص زیادی داشت، مورد غفلت واقع شود. در مجموعه آثار دشتکی، دو اثر علمی در حوزه ی طب وجود دارد. هم چنین، گزارش های تاریخی از رفتارهای بهداشتی و رعایت توصیه ...