چکیده ندارد.

ظهیر فاریابی را از پیشروان تغییر سبک خراسانی به عراقی معرفی می کند، به طوری که تشبیه عقلی به حسی در شعر این شاعر بر تشبیه حسی به حسی که از مختصّه های سبک خراسانی است، غلبه پیدا می کند. شمار ترکیبات تشبیهی و استعاری در شعر ظهیر زیاد است که از نشانه های رویکرد تشبیهات به اختصار و ایجاز و کلی نگری شاعر نسبت به پیرامون خود است و از ویژگی های سبک عراقی می باشد و به همین جهت شمار تشبیهات مجمل و موکد و...

چکیده ندارد.

چکیده در طول حیات شعر فارسی یکی از قالب های مهم و برجسته در شعر و ادب فارسی قالب قصیده است. این قالب به عنوان یک قالب برتر مورد اقبال شاعران قرار گرفت و به جهت ساختار، تعداد ابیات و شکل، مادر قالب های شعر فارسی نامیده شده است. قصیده از نظر ساختار به چهار رکن تغزّل،تشبیب،نسیب؛ تخلّص؛ مدح؛ تأبید و شریطه تقسیم می شود و مهم ترین رکن آن از نظر اهمیّت و گوناگونی مضمون، تغزّل یا تشبیب و نسیب است. این ب...

ظهیرالدین نیشابوری، نویسندۀ سلجوقنامه، و محمدبن‎علی‎بن‎سلیمان راوندی، نویسندۀ راحۀ‎الصدور و آیۀ‎السرور، دو مورّخ فارسی‎نویس متعلق به دورۀ سلجوقی‎اند که بین آثار این دو شباهت‎ها و تفاوت‎هایی دیده‎می‎شود. این پژوهش در صدد است تا با روش تطبیقی و تحلیلی، به بررسی تاریخ‎نگری و تاریخ‎نگاری این دو مورّخ پرداخته و دریابد: آیا نسخه‎برداری راوندی از سلجوقنامۀ نیشابوری فقط انتقال داده‎های تاریخی است یا تاری...

« سندبادنامه » از جمله کتاب هایی است که بهاء الدین (ظهیرالدین ) محمّدبن علی بن محمّد بن-الحسن الظهیری الکتاب السمرقندی مشهور به « ظهیرالدین سمرقندی »، در حدود 560 قمری به پیروی از شیوه ی نگارش نصرالله منشی، ترجمه و نگارش جدیدی از آن عرضه کرد. وی که دبیر سلطان قلج طمغاج خان ابراهیم – از سلسه ی آل افراسیاب – بود، بر آن می شود تا متن ساده سندبادنامه ی ابوالفوارس قنارزی ( فناروزی ) را با بهره گیری از...

چکیده ندارد.

ظهیرالدین نیشابوری، نویسندۀ سلجوقنامه، و محمدبن‎علی‎بن‎سلیمان راوندی، نویسندۀ راحۀ‎الصدور و آیۀ‎السرور، دو مورّخ فارسی‎نویس متعلق به دورۀ سلجوقی‎اند که بین آثار این دو شباهت‎ها و تفاوت‎هایی دیده‎می‎شود. این پژوهش در صدد است تا با روش تطبیقی و تحلیلی، به بررسی تاریخ‎نگری و تاریخ‎نگاری این دو مورّخ پرداخته و دریابد: آیا نسخه‎برداری راوندی از سلجوقنامۀ نیشابوری فقط انتقال داده‎های تاریخی است یا تاری...

ساختارحکومتسلجوقی(590-431ق)به لحاظ شرکت نهادها و کنشگران مختلف در بستر فعالیت­های سیاسی، شاخصه­هایی دارد که در مقایسه با دیگر حکومت­ها و سلسله­های ایرانی پس از اسلام در نوع خود بی­نظیر است. سلجوقنامه ظهیرالدین نیشابوری بر خلاف متن موجزش، روایتی عینی و پرمعنا از نحوة شکل­گیری و تداوم ساختار قدرت سلجوقی به­دست می‌دهد. توجه مورخ به امرا، به عنوان گروهی مؤثر در تحولات سیاسی این دوره و تلاش نهاد دیو...

ظهیر الدین ابوالفضل طاهربن محمد فاریابی، شاعر استاد و سخن سرای بلیغ پایان قرن ششم و از جمله قصیده سرایان و غزل گویان بزرگ است. سبک خاص او مبالغه در مدح است که آن را با وصف در آمیخته و همین ویژگی شعر او را از شعر شاعران دیگر متمایز ساخته است. تاکنون شرحی جامع و کامل از دشواری های دیوان او فراهم نشده است و به همین سبب این پایان نامه با هدف شرح و توضیح دشواری های مختلف قصاید دیوان ظهیرالدین فار...