با مداقه در ماهیت و مبنای مسؤولیت مدنی حرف پزشکی درمی یابیم که اگرچه فقها به صراحت نظریه از دست دادن فرصت بهبودی یا شفای بیمار را مطرح و بررسی نکرده اند، ولی از فحوای عبارات آن ها در خصوص مفهوم ضرر و معیار عرفی که برای سنجش امر ضرری پیش بینی کرده اند، این امر به وضوح هویداست و با عنایت به این که در حال حاضر، عرف جامعه این قبیل فرصت ها را ارزشمند می داند و در نتیجه از دست دادن آن را نوعی ضرر تلق...

قرارداد درمان به جهت ارتباط با دو حوزه پزشکی و حقوق از اهمیت وافری برخوردار است. با توجه به این که علی الاصول زمینه ساز رابطه حقوقی صاحبان حرف پزشکی و وابسته با بیماران خود، قرارداد منعقده مابین آن هاست و در مواقعی که حدود و میزان مسؤولیت آن ها به دلیل ابهام در قوانین و امثال ذلک، مورد مناقشه قرار می گیرد؛ اولاً تبیین ماهیت حقوقی قرارداد درمان و ثانیاً استفاده از قواعد عمومی و اختصاصی عقد منتخب، ...

اگر صاحبان حرف پزشکی و وابسته، دارای اطلاعات و صلاحیت های لازم بوده و در انجام وظایف خویش مطابق موازین علمی و فنی عمل کرده باشند، لکن اقدام به اخذ برائت از بیمار یا ولی او نکرده باشند، در این صورت در قبال خسارات وارده، ضامن نخواهند بود. به عبارتی اصل بر این است که تعهدات صاحبان حرف پزشکی و وابسته تعهد به وسیله است، مگر خلاف آن مقرر شده باشد. در این مقاله بعد از توضیح اجمالی اقسام تحقق مسؤولیت م...

با مداقه در ماهیت تعهدات صاحبان حرف پزشکی مشخص می گردد که اگر چه فقها صراحتاً از تعهد به نتیجه یا تعهد به وسیله بودن صاحبان حرف پزشکی ذکری نکرده اند، ولی از فحوای کلام و عبارات آنها این امر به وضوح هویداست. در فقه امامیه، قول مشهور قائل به این است که تعهدات طبیب حاذقِ مأذون، تعهد به نتیجه می باشد و فقط در صورت اخذ برائت قبل از عمل ممکن است مسؤولیت طبیب ساقط گردد. اما در فقه اهل تسنن قول مشهور برخ...

در نظام حقوقی ایران به پیروی از قول مشهور فقهای امامیه با مفروض دانستن تعهد به نتیجه به عنوان ماهیت تعهدات پزشکی، به بررسی تحلیلی ـ توصیفی ماهیت تعهدات صاحبان حرف پزشکی در برخی از مصداق های مورد اختلاف امّا رایج نظیر اعضای مصنوعی، نقل و انتقال خون، آزمایش های پزشکی، فرایند بی هوشی، تضمین سلامتی بیمار و جراحی زیبایی پرداخته شده است و قانونگذار به تبع قول مشهور فقهای امامیه به منظور کاهش آثار و نت...

ارتقای سلامت معنوی به دو طریق قابل اجرا است: اول افزایش ایمان و معنویت جامعه؛ دوم این که از سلامت معنوی برای ارتقای ابعاد دیگر سلامت، یعنی سلامت جسمی، روانی و اجتماعی استفاده شود. از آنجایی که اعتقادات مذهبی انسان بر سبک زندگی و سلامت وی تأثیر می گذارند، صاحبان حرف پزشکی که برای ارتقای سلامت انسان ها تلاش می کنند باید با موضوع سلامت معنوی آشنا باشند. آن ها می بایست با نحوه ارزیابی سلامت معنوی، ...