شبکه های دولایه ی فضاکار سازه هایی با سختی بالا و وزن کم می باشند که در چند دهه ی اخیر به نحو گسترده ای برای پوشش فضاهای وسیع بدون استفاده از ستونهای داخلی به کار گرفته شده اند. این نوع از سیستم های فضایی با وجود داشتن درج? نامعینی استاتیکی بالا دارای رفتار خرابی تردند، به طوریکه خرابی یک عضو و یا بخشی از سازه می تواند به سرعت در کل سازه منتشر شده و باعث بروز خرابی پیشرونده در سازه گردد. گزارشه...

چکیده :      شبکه های دولایه فضاکار از جمله سازه هایی هستند که در برابر پدیده خرابی پیش رونده آسیب پذیر هستند. بر این اساس برای شبکه های دولایه فضاکار باید روش هایی مورد بررسی قرار گیرد تا رفتار خرابی آن ها را از رفتار ترد به رفتار نرم و شکل پذیر تبدیل کند. از این رو جهت بهبود رفتار خرابی شبکه های دولایه فضاکار با روش استفاده از ابزار محدود کننده نیرو برای جلوگیری از کمانش عضو فشاری، رفتار سازه...

ناکاملی ها در سازه های فضاکار با توجه به نوع، میزان، مکان و نحوه توزیع، ماهیتی تصادفی دارند. توصیف رفتار سیستم های سازه ای واقعی به طور اجتناب ناپذیری وابسته به برخی منابع عدم قطعیت ها یا پارامترهای تصادفی است. این مسأله به خصوص در سازه های شبکه ی دولایه ی فضاکار با دارا بودن صدها و یا هزاران عضو و گره از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابراین ضروری است که در برآورد رفتار واقعی سازه ها وجود عدم ق...

چکیده برای بهبود رفتار خرابی شبکه های دولایه فضاکار، دو روش بهبود توزیع نیروها و بهبود شکل پذیری وجود دارد. در روش بهبود شکل پذیری، با اعمال تمهیداتی مانند استفاده از ابزار محدود کننده نیرو برای جلوگیری از کمانش عضو فشاری، رفتار سازه به رفتار شکل پذیر تبدیل خواهد شد، بنابراین تاثیر تعداد ابزار محدود کننده نیرو (fld) در بهبود رفتار خرابی شبکه های دولایه فضاکار تا حدی موثر است که شکل پذیری و ظر...

هدف اساسی در مهندسی عمران ایجاد طرحی است که در برابر نیازهای مورد نظر و نیز شرایط موجود، بیشترین کارآیی را داشته باشد. در بهینه سازی سازه­ها این عمل، معادل با تعیین گروهی از متغیرهای طراحی است که بر حسب بارهای اعمال شده و قیدها و پارامترهای از پیش تعیین شده، موجب کمینه شدن تابع هدف گردند. در این تحقیق جهت بدست آوردن طرح بهینه شبکه های تخت دولایه فضاکار از روش الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. همچ...