حرمت تصویرگری جانداران، موجب اعتلای هندسه اسلامی گردید؛ زمانی که تصویرسازی قرونوسطی به باروک منتهی میشد، هنر اسلامی به نقشونگارهای آیینهکاریها سوق پیدا میکرد. امتزاج آیینهکاری با نقوش هندسی و مشبک پنجرهها، روزنها و دربها باعث نمیشد بیننده از ورای آنها به جهان بیروح، هندسی نگاه بیندازد، بلکه همان جهانی بود که در نگاه عارفانه شرقی، تجلی حضور مالامال و معطر یزدان بود. نگاه معناشناخت...