بهبود و اصلاح زیرساخت ها، استراتژی پایداری است که با بهبود کیفیت زندگی، عرضه کالا و خدمات و فراهم کردن وسایل رفاهی امکانپذیر می باشد و نقش مهمی در افزایش استاندارد زندگی، رشد و توسعه روستایی ایفا می کند. لذا در مطالعه حاضر، شاخص زیرساخت با چهار معیار حمل و نقل، انرژی، فناوری اطلاعات و خدمات، به ترتیب با 4، 5، 4 و 6 زیرمعیار با استفاده از روش ترکیبی سلسله مراتبی و تاپسیس برآورد شد. شاخص توسعه ان...

در اقتصاد رقابتی و مبتنی بر بازار امروزی که با تغییرات و تحولات سریع بین المللی همراه شده و فرایند گذر از جامعه صنعتی به جامعه اطلاعاتی را ایجاد کرده، کارآفرینی به عنوان موتور توسعه، می تواند در رشد اقتصادی کشورها نقش مهمی را عهده دار باشد. زیرا بر اساس پژوهش های مؤسسات تحقیقاتی دنیا، سطح کارآفرینی با سطح توسعه یافتگی برابر و به رابطه مستقیمی بین رشد ناخالص داخلی و بسترسازی­ها و حمایت­های دولت ...

در کشورهای توسعه یافته بیشتر تامین مالی پروژه های زیرساختی که سرمایه بر هستند از طریق بازار صورت می گیرد و به عبارتی منابع مالی بخش خصوصی از طریق بازارهای مالی به روش­های مختلف، جذب سرمایه­گذاری­های زیرساختی می­شوند. از جمله مهم­ترین این روش­ها می­توان به استفاده از خدمات بانک­های توسعه­ای، ایجاد بانک­ها یا صندوق­های تخصصی زیربنایی و انتشار اوراق قرضه اشاره کرد. گروه بانک توسعه اسلامی به عنوان ...

در صنعت گردشگری بخش­های دولتی و خصوصی مکمل یکدیگر هستند و عدم وجود یکی از آنها باعث بروز ناکارآمدی دیگری می­شود، لذا باید بخش دولتی و بخش خصوصی هر یک در جایگاه خود قرار بگیرند تا شاهد رشد و شکوفائی این صنعت باشیم. در این میان برنامه­ریزی بلند مدت و کوتاه مدت به همراه برنامه­ریزی استراتژیک می­تواند زمینه­های لازم جهت توسعه و گسترش این صنعت و نیز توسعه زیرساختهای گردشگری را فراهم بیاورد. در کشور ...

کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، به منظور افزایش رفاه اجتماعی و توسعه زیر ساخت های خود از مکانیز کارآمد مشارکت عمومی خصوصی استفاده می نمایند. عملیاتی کردن مشارکت عمومی خصوصی، نیازمند بسترهای قانونی مناسب است. بنابراین باید به دو سوال مهم و بنیادین پاسخ داده شود: وضعیت حقوقی ایران نسبت به مشارکت عمومی خصوصی تا چه اندازه ای است؟ اصول قانون مناسب حاکم بر مقررات گذاری مشارکت عمومی خصوصی چیست اند...

در این مطالعه، تأثیر زیرساخت­ها بر توسعه­ انسانی در ایران طی بازه­ی زمانی 1395-1369 با تکیه بر مدل خود­رگرسیونی با وقفه­های توزیعی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که زیرساخت­های اجتماعی، انرژی و بانک در دوره­های کوتاه­مدت و بلند­مدت تأثیرات مثبت و معناداری بر توسعه­ انسانی دارند. زیرساخت­های آب و حمل­و­نقل در زمان جاری تأثیر مثبت و معناداری دارند، اما در وقفه­ی اول در جهت کاهش ت...