سرزمین ایران در اعصار مختلف تاریخ همواره از کانون های مهم علوم گوناگون به خصوص داروسازی و کشت و پرورش گیاهان دارویی بوده است. دانش پزشکی در ایران باستان پیش از دوره اوستایی وجود داشته است و با ظهور زرتشت که خود از پزشکان برجسته بوده است، گسترش این دانش و همچنین علوم مختلف، دامنه وسیع تری یافت که دامنه وسعت آن، تمدن های دیگر را نیز تحت تأثیر قرار داده است، اما تأثیرپذیری اقوام و ملل دیگر از دانش...

در اوستا، بزرگ‏ترین و کهن ترین سند مکتوب ایرانیان، اشارات مستقیم و غیرمستقیم به دانش پزشکی شده است. دراین پژوهش واژه ها در ارتباط با علم پزشکی، نام بیماری ها، داروها، انواع درمان و ایزدان و دیوهای مرتبط هستند. در هر مدخل، ترجمه، تعاریف و تحولات معنایی و اشتقاق واژگانی هر واژه در زبان های باستانی گوناگون تا به امروز بررسی می شود. بخش های اشاره شده به این واژه ها به صورت گزیده، به همراه بند آوانو...

پزشکی در ایران باستان به دو شاخه ی مینو پزشکی (روان پزشکی ) و گیتی پزشکی (تن پزشکی) تقسیم می شد که شش زیر شاخه را در بر می گرفت. ریاست کل پزشکان ایران را برترین شخص روحانی به عهده داشت و تمامی پزشکان، به رعایت قوانین و وظایف حرفه ای موظف بودند. مبحث شناخت بیماری ها، دارو و درمان، و پیشگیری و بهداشت نیز از موضوعات مورد توجه پزشکان ایران باستان بوده که در کتب زرتشتی اطلاعاتی بر جا مانده است.در پژ...