تجربه معماری، چه به‌صورت تجربه در مواجهه با بنا یا تجربه فضا به‌واسطه «حضور» در آن، مهم‌ترین عامل وجودی معماری است. درک پدیده‌ای نظیر «تجربه معماری» لزوماً نیازمند تحقیق دیدگاه پژوهشی است و هر دیدگاه پژوهشی بایستی بر طبق گفتمان معماری گسترده درزمینۀ «تجربه» تدوین گردد. این پژوهش قصد دارد تا از طریق رویکرد شناختی فعال که مبتنی بر دیدگاه پدیدارشناسی و یافته‌های عصب‌شناسی است، بتواند به درک روشنی ا...

ان مقاله محصول تجربه ای یک ساله در آموزش دروس پایه معماری است. نظریه پشتیبان این تجربه آموزش معماری را در سه عرصه تزکیه - تعلیم و حکمت قابل حصول می داند. این نظریه بر آنست که مراتب اولیه آموزش معماری باید به پالایش و پرورش ذهن و استعداد شاگردان بپردازد تا راه آنان را برای طی مراتب بعدی (کسب دانش ها و درک بینش های معماری) هموار سازد. با این رویکرد مقاله پس از بیان مبانی نظری خود به تشریح روش های...

از نگاه پدیدارشناسی درک حقیقت بر اساس جدا نبودن عین و ذهن است و هر نوع بررسی، پژوهش، و یا نقد باید با اتکا به ذهن باشد. بر این اساس در معماری، نگرش های پدیدارشناختی با توجه به تجربه افراد در فضا تعریف می شوند. هدف در این نوشتار بیان روش های عملی برای نقدی پدیدارشناسانه است و شامل روش هایی به منظور درک، مشاهده، و بیان آن چیزی است که تجربه می شود. ارتباط این روش ها با ذهن این امکان را ایجاد می کن...

آموزش در رشتة معماری به همراه آموزش در سایر رشته¬های هنری یکی از بحث انگیزترین مسائل در مراکز آموزشی و هنری سراسر دنیاست. داشتن خلاقیت در این رشته به خصوص در دروس طرح معماری یکی از مهم¬ترین چالشهایی است که دانشجویان این رشته با آن روبه رو هستند. توجه به خلاقیت دانشجویان و نیز چگونگی پرورش و توسعة آن در دروس طرح معماری از جمله مهم¬ترین اهداف مقالة حاضر است. در همین خصوص، پژوهشگران پس از تکمیل مط...

آموزشهای نظری خصوصا در رشته های هنر و معماری در دوره تحصیلات تکمیلی متوجه نظریات پایه اندیشمندان در شاخه های مختلف این رشته ها بوده که اغلب به شکل خطی و یک سویه از دانش مکتوب در کلاسهای درس انتقال داده می شود. هدف این تحقیق، در نقد روشهای کمی رایج، خطی و یک سویه در کلاس نظری، پیشنهاد روش کیفی است که بتواند با مشارکت مستقیم دانشجویان، ارتباط نزدیک مصرف کننده با بنا را در مفاهیم نظری انتقال دهد. ...