در این مقاله ابتدا به ماجرای تخریب های اول بقیع و بازسازی بقیع در فاصله دو تخریب و توصیف حرم ائمه مدفون در بقیع در تعدادی از سفرنامههایی که پیش از تخریب دوم نگاشته شده است، پرداختهایم و پس از مرور تخریب دوم بقیع، واکنش ایران به آن به ویژه نقش خاندان هویدا در آن را بر اساس اسناد تاریخی، بررسی کردهایم. روش این مقاله نقلی ـ تاریخی و متکی به منابع کتابخانهای است.