زمینه: ایده توسعه پایدار، به طور هم زمان«توسعه و بازده اقتصادی» و «رفاه اجتماعی» را به همراه «حفظ پایداری محیط طبیعی و بازیابی منابع سرزمین» تجویز می نماید آنچه به طور آشکار نتایج پژوهش ها و اقدامات در این زمینه را زیر سؤال می برد، ناکارمدی آنها در پایدار نمودن محیط زیست انسانی جهت حیاتی درخور و متعالی است. از این روی، به نظر می رسد جهان به تعریف جدیدی از مفهوم توسعه پایدار نیاز دارد که در آن، ...

از آن جهت که در قرن حاضر تلفیق، ترکیب و همجواری هنرهای مختلف با یکدیگر و حتی هنر و علم، سبب خلق آثار بدیع و قابل توجه است، رساله حاضر تحت عنوان" بررسی بُعد درهنر نگارگری ایران و سبک کوبیسم؛ و تاثیر و جایگاه آن در هنر گرافیک نوین" به بررسی و مقایسه تطبیقی هنر نگارگری ایران و سبک کوبیسم اروپا، با بهره گیری از جوانب مشترکی چون بُعدچهارم می پردازد تا گامی در جهت ایجاد دیدگاهی مشترک در گرافیک باشد. ...

براساس تعریف برنامه توسعه سازمان ملل(undp)، توسعه انسانی یعنی" فرآیند بسط انتخاب های انسانی و افزایش سطح رفاه زندگی"، شاخص توسعه انسانی (hdi) با تکیه بر این رویکرد اساس اندازه گیری آن قرار گرفته است که خود متشکل از سه زیرشاخص: امید به زندگی، آموزش و تولید ناخالص داخلی است. تحقیق حاضر به بررسی و برآورد شاخص مذکور در ایران و به تفکیک استان در طول سال های اجرای برنامه چهارم توسعه (1384-1388) پرداخ...

اشکال ربط سیال به ثابت از پیچیده ترین مسائل فلسفه اسلامی می باشد. ملاصدرا همچون فلاسفه قبل از خود به حل این معضل پرداخته است. صدرا جواب های متعددی به این اشکال داده است. پاسخ اول ملاصدرا عبارت است از این که، تغیّر، علتی سوای وجود شیء، نمی خواهد. زیرا تغیّر، ذاتی شیء می باشد و ذاتی هم علت ندارد. پاسخ دوم بدین نحو است که، بر اساس تقسیمات وجودی، هر قسمی فی نفسه ثابت می باشد، ولی در مقایسه اقسام با ی...

برقراری عدالت اجتماعی مستلزم تحقق امنیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، افزایش امید به آینده در مردم و تأمین معاش و حفظ هویت آحاد جامعه است. به این منظور مطالعه وضعیت فقر و تدوین برنامه هایی به منظور کنترل کاهش آن از اهمیت بسیار برخوردار است. در نظام های اقتصادی مختلف، الگوهایی برای مبارزه با فقر و کاهش آن پیش بینی شده است. الگوی سوسیالیستی، الگوی توسعه انسانی، الگوی کلاسیک و الگوی نئوکلاسیک، همه با ...

اوسپنسکی در راستای ادامه و تعمیق نظرگاه کانت در باب زمان و مکان، ضمن پذیرش ماهیت ذهنی و توهمی زمان و مکان و ادراک ناقص انسان‌ها از تمامیت مکان، احساس زمان را ناشی از محدودیت قوای ذهنی انسان در ادراک بعد چهارم مکان می‌داند. بر این اساس، زمان، مرز احساس مکان در موجودی با ساختارهای روانی و فیزیولوژیکی معین خواهد بود. به موازات توسعه شعور و آگاهی ادراکی موجودات، ویژگی‌ها و ابعاد مکان آنها و نیز درک...