بصیرت امری فراتر از رؤیت ظاهری است و آن عبارت است از ادراک حقایق و رؤیت اشیاء آن گونه که هستند. بصیرت در واقع، به ادراکات قلبی حاکی از حقیقت و قوّة تمییز حق از باطل اطلاق می­شود. این امر از طریق عبرت­آموزی از براهین و حجت­های آشکار الهی و نیز تدبّر و تفکّر در آن ها به وقوع می­پیوندد.در این مقاله، مؤلّفه­های معنایی بصیرت با رویکرد هم­نشینی و جانشینی، در نهج­البلاغه بررسی شده است. بصیرت در این کتاب ب...