در این مقاله نویسنده با استناد به حدیث "إنّ علیّاً مع القرآن و القرآن مع على" به تفسیر معیّت قرآن و على پرداخته و معانى متعدد زیر را براى آن بیان نموده است: 1. اتحاد و یگانگى حقیقت قرآن و امام على(ع)، 2. سببیت و علیّت وجود امام على(ع) براى قرآن، 3. رابطه علمى به معناى احاطه علمى امام على(ع و اهل بیت(ع) به قرآن و 4. رابطه معنوى و طبیعى که خود به دو قسم رابطه تبیینى و رابطه مصاحبت و تلازم تقسیم مى‌شو...

 بررسى مبانى فهم قرآن از دیدگاه امام على(ع) است. فهم زبان قرآن، مانند هر زبان دیگرى، نیازمند ابزار، قواعد و متکى بر مبانى‌اى است، شمارى از این مبانى در کلمات امام على(ع) بیان شده است. نویسنده، پس از اشاره به رابطه تنگاتنگ امام على(ع) با پیامبر(ص( و جریان موج‌آساى وحى بر کرانه وجود على(ع) و امتیازیابى او بر سایر اصحاب و خویشان پیامبر(ص(، به فهم‌پذیرى قرآن در دو نگاه اثباتى و نفى مى‌پردازد و بر آ...

 آراء امام على )ع( در زمینه علوم قرآنى و آثار منتسب به آن حضرت )ع( در این حوزه مورد بررسى قرار گرفته است. نویسنده، پس از گزارش تعریف‌هاى گوناگون درباره علوم قرآنى، به بررسى طرق روایى و معرّفى بخشهاى رساله علوم قرآنى منتسب به امام على )ع( پرداخته و دیدگاه‌هاى امام على )ع( را درباره تأویل قرآن، تنزیل قرآن، محکم و متشابه، عدم اختلاف و تناقض در قرآن، عام و خاص، اسباب نزول، ناسخ و منسوخ و اعراب قرآن ...

 نویسنده در آغاز از دو نگاه نسبت به امام على(ع) یاد مى‌کند؛ یکى نگاه اهل سنت و دیگر نگاه شیعه. سپس آن دو را جامع و کامل ندیده، عظمت شخصیت امام را فراتر از آن دو معرفى مى‌کند. آن گاه قرآن‌شناسى را، والاترین مشخصه امام دانسته با استناد به نمونه‌هاى تاریخى از نقش على(ع) در حلّ پرسشهاى قرآنى، مرجعیت وى براى عالمان و علوم قرآنى و تلاش ایشان در حاکمیت بخشیدن قرآن، سخن مى‌گوید. در پایان به گواهى على(ع)...

 نویسنده تجلّى قرآن را در دو بخش سیره عبادى و سیره سیاسى امام على(ع) مورد بحث قرار داده است. در بخش نخست با استناد به آیات متعدد، عبادت، فداکارى، اخلاص، دعا و استغفار و قضاوت امام على(ع) مورد بحث و بررسى قرار گرفته و در بخش دوم سکوت امام در دوران خلافت خلفاء پیشین و عدل امام در دوران خلافت خودش بررسى شده و به این نتیجه رسیده است که در همه این حالات رفتار امام الهام گرفته از قرآن و تحت تأثیر آن ش...

 گزارشى از آیات قرآن در مورد شخصیت و مقام حضرت على(ع) است. آیات بسیارى در قرآن نشانگر شخصیت، جایگاه، نحوه امامت و ملاک‌هاى ولایت حضرت على(ع) است. نویسنده، آیات را در دو قسمت: 1. مثلهایى از داستانهاى انبیاء، شهداء و صدیقین و 2. آیاتى که یا مصداق یگانه آنها یا مصداق برتر آنها على(ع) است، یا درباره آن حضرت به تنهایى، یا با بعضى از بنى‌هاشم و یا برخى از مؤمنان نازل شده، تقسیم کرده است. در قسمت اول ...

 نقد و بررسى «تفسیر ابى الجارود» از حیث سندى و صحت و سقم انتساب آن به امام باقر(ع) است. در میان آثار اسلامى، تفسیرى منسوب به امام باقر(ع) به روایت ابى الجارود به چشم مى‌خورد که به «تفسیر ابى الجارود» شهرت دارد. درستى و نادرستى نسبتِ تفسیر به آن حضرت (ع)، نیاز به بررسى شخصیّت ابى الجارود دارد. وى از اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بوده و از این دو امام، روایاتى داشته و هفت سال پس از رحلت امام با...

 بررسى سبب نزول آیه ولایت - مائده، 55 - و اثبات نزول آن درباره على (ع) است. نویسنده، با استناد به روایات، نزول آیه ولایت را در شأن على (ع) بر مى‌شمارد و زمینه‌هایى نزول آیه ولایت، داستان اعطاء خاتم، نظریات دیگر در خصوص سبب نزول این آیه، استشهاد به سیاق آیات، اشکالات و شبهات وارده بر نزول آیه ولایت درباره على (ع) را به تفصیل مورد نقد و بررسى قرار داده و اثبات کرده است که آیه ولایت بر اساس روایات...