عندما نتحری لفظة «عتیق» التی استخدمت مرة واحدة فی سورة الحج المدنیة، کما یلهمنا علم اللغة التوحیدی، نجد مفسری القرآن الکریم و الذین بحثوا عن مدالیل مفرداته لم یتطرقوا الی ترجمة واحدة بالضبط، و نحن فی هذا المجال نشیر اشارة عابرة إلی أنّ هذه اللفظة استخدمت فی معنیین مختلفین – اعنی «القدیم» و «الکریم»- فی حین ان المفسرین قد زادوا فی دائرة الخلاف و أضافوا علیه معنیً ثالثاً و هو الحریّة.ً ثم، إننا بحثاً ...

در بررسی زبان شناسی توحیدی واژة «عتیق» که تنها در یک سورة مدنی قرآن/حج به کار رفته است، درمی یابیم که مفسران و مترجمان در توضیح این واژة به دلیل ابهام معنای اصیل و صمیم آن، با دشواری هایی دست به گریبان بوده و به ترجمة و تفسیر واحد و دقیقی از آن دست نیافته اند. به همین دلیل، ابتدا در گزارشی اجمالی اشاره خواهیم کرد که این واژة نزد مترجمان، در دو معنای متفاوت «قدیمی» و «گرامی» به کار رفته‎ است و م...

در بررسی زبان‌شناسی توحیدی واژة «عتیق» که تنها در یک سورة مدنی قرآن/حج به کار رفته است، درمی‌یابیم که مفسران و مترجمان در توضیح این واژة به دلیل ابهام معنای اصیل و صمیم آن، با دشواری‌هایی دست به گریبان بوده و به ترجمة و تفسیر واحد و دقیقی از آن دست نیافته‌اند. به همین دلیل، ابتدا در گزارشی اجمالی اشاره خواهیم کرد که این واژة نزد مترجمان، در دو معنای متفاوت «قدیمی» و «گرامی» به‌کار ...

یعتبر کشاجم محمود بن الحسین، من الشعراء المعروفین فی العصر العباسی الثانی.کان طباخاً، ثم برز شاعراً وأدیباً، عند أبی الهیجاء الحمدانی فی حلب، وبعده ابنه؛ الأمیر سیف الدولة الحمدانی. تنقل بین البلدان، وأعجب بمصر، وله عدة کتب، أهمها: دیوان شعره، حیث أجاد فیه الوصف والمدح. والشاعر حفید السندی بن شاهک، قائد الحرس وصاحب السجن، والذی امتثل أمر الخلیفة العباسی الرشید بسجن الإمام موسی بن جعفر الکاظم (علیه...

بعد أن امتدّ تیار التّشیّع مع نهایة القرن الثالث وأوائل القرن الرّابع إلی البصرة، ظهر جمع غفیر من الشّعراء الذّین کانوا یصوّرون مناقب آل البیت (علیهم السّلام) ومصائبهم بعاطفة وقّادة صادقة. ومن جملة هؤلاء الّذین لم یعرف تاریخ الأدب العربیّ حقّهم، وبقی خامل الذّکر، الأدیب اللّغوی والشّاعر الشّیعیّ المفجّع البصری الذّی عُرف فی شعره بشاعر التّفجّع والولاء والعقیدة. کان جلّ شعره فی مدیح أهل البیت (ع) ولا سیّما الإمام علی (...

إن وجود المجتمع غیر المنظم لأبناء الشیعه فی العقد الثانـی من القرن الأول بالمقارنه مع التنظیمات الشیعیه التـی عاشت فی القرن الثالث إنما یدل علی حصول تطور ملموس وملحوظ فی هیکلیه هذه المدرسه. و یعود ذلک إلی القیاده الحکیمه و الرشیده لأئمه أهل البیت (ع) التـی تُعد العامل الأساس لتحقیق هذا الأمر و قد تجسّدت فی تربیه و إعداد الکوادر الإنسانیه لتوفیر الأجواء بهدف نشر مدرسه التشیع و ایصالها إلی أتباعها ...