زمینه و هدف: اصلاح انحراف زانو در بیمارانی که دچار ژنوواروم دردناک و بدون سابقه بیماری دیگری در زانو هستند، لازم می باشد. به کمک عمل استئوتومی در قسمت ابتدایی سر استخوان درشت نی(hto=high tibial osteotomy) این اصلاح امکان پذیر می گردد. هدف این مطالعه گذشته نگر، بررسی نتایج طویل المدت درمان بیمارانی است که انحراف داخلی مفصل زانو(geno-varum) همراه با درد در موقع راه رفتن یا بالا رفتن از پله دارند....

  استئوتومی پرگزیمال تی‌بیا با نتایج موفق تعویض مفصل جایگاه خود را حفظ کرده است. انجام استئوتومی بر اجزاء مختلف زانو و عملکرد آنها اثر می‌گذارد. تغییرات ایجاد شده در بیومکانیک زانو همراه با اثراتی در کشکک، رباط طرفی داخلی، راستای ماهیچه چهارسر و شیب سطح تی‌بیا خواهد بود. هدف از انجام استئوتومی پرگزیمال تیبیا در افراد جوان و بدون آرتروز در نیمه داخلی زانو، توزیع مناسب وزن بدن برسطوح مفصلی و در ا...

بیان مسأله: intra oral vertico- sagittal ramus osteotomy (ivsro)  یا استئوتومی choung از سال 1992 برای درمان پروگناتیسم فک پایین ارائه شده است. در این روش سطح استئوتومی با سطح ساجیتال بدن موازی است؛ بنابراین جابه جایی کندیل پس از جراحی کاهش می یابد. در این استئوتومی بروز عوارض عصبی حسی نیز اندک است.هدف: این مطالعه با هدف ارزیابی میزان اختلالات حسی و جابه جایی های کندیلی در روش استئوتومی choung ...

زمینه و هدف: این مطالعه به صورت گذشته نگر در بیماان مبتلا به دیسپلازی مفصل ران که به روش استئوتومی کیاری در فاصله سال های 1380-1352 قرار گرفته اند انجام شده است این روش در بیمارانی به کار رفته که در آن ها پوشش سر به وسیله استابولوم مقدور نمی باشد. هدف اصلی از انجام این مطالعه در درجه اول بررسی نتایج دراز مدت استئوتومی کیاری در بیماران یاد شده و در درجه بعدی تاثیر آن بر درد، لنگیدن دامنه حرکت مف...

در طی 20 سال گذشته استئوتومی انتهای فوقانی ران به فراموشی سپرده شد چرا که بسیاری از جراحان ارتوپد بر   این عقیده اند که تعویض کامل مفصل ران تنها راه درمان یک آرتریت مفصل ران می باشد.   معایب ذکر شده برای استئوتومی انتهای فوقانی ران شامل عدم اطمینان از نتیجه عمل، توانبخشی طولانی بعد از   عمل-بهبود اندک در حرکات مفصل و به عقیده برخی از مولفین دشوار بودن انجام عمل تعویض کامل مفصل ران بعدی   نیز می...

پیش‎زمینه: استئوتومی بالای تیبیا یک روش معمول برای درمان ناهم‌راستایی محوری اندام تحتانی (بدشکلی‌های واروس-والگوس) است. موفقیت این جراحی به میزان اصلاح محور بارگذاری وابسته است. هدف از این مطالعه شبیه‌سازی جراحی استئوتومی بالای تیبیا  در یک بیمار دارای بدشکلی واروس به منظور بررسی رابطه‌ گوه استئوتومی با تغییرات محور مکانیکی و تغییرات پیکربندی مفصل بود. مواد و روش‎ها: به این منظور یک مدل المان م...

سابقه و هدف: عمل جراحی زیبایی بینی یکی از متداول ترین اعمال جراحی پلاستیک می باشد. این مطالعه بمنظور اثر بخشی دو شیوه متداول استئوتومی لاترال در جراحی زیبایی بینی در بابل انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی در بیمارانی که جهت جراحی زیبایی از مهرماه 1380 تا خرداد ماه 1382 به مرکز جراحی پلاستیک مراجعه نمودند انجام شد. بیماران بطور دلخواه یکی از دو روش استئوتومی اینترنال یا...

زمینه و هدف: حرکات قطعه پروگزیمال در پی عقب راندن قطعه دیستال در استئوتومی های راموس از پیامد های ناخواسته جراحی ارتوگناتیک است. استئوتومی ورتیکوساژیتال داخل د هانی روش نسبتاً جدیدی از استئوتومی راموس است که به نظر می رسد از نظر تئوریک قادر باشد تا حرکات قطعه پروگزیمال را به حداقل برساند. در این مطالعه تغییرات عرض اینترگونیال مندیبل و زاویه flaring راموس ها در پی انجام دو تکنیک استئوتومی با یکدی...

چکیده زمینه و هدف: استئوتومی طرفی بینی، جزیی اساسی در جراحی زیبایی بینی (رینوپلاستی) محسوب می شود. یک تکنیک قابل تکرار و قابل پیش بینی با کمترین عوارض، عامل مهمی در موفقیت عمل محسوب می شود. با توجه به وجود روش ها و ابزارهای متفاوت جهت استئوتومی، این مطالعه با هدف مقایسه ی میزان اکیموز ناشی از استئوتومی طرفی بینی در دو روش داخلی و خارجی در تهران طی سال 1382 تا 1383 انجام شد. روش بررسی: این تحقیق...

پیش‎زمینه: یکی از درمان‌های رایج برای «انحراف راستای» اندام تحتانی قبل از ۵۰ سالگی استئوتومی پروگزیمال تیبیا است. در روش استئوتومی گوه باز، رباط طرفی داخلی (MCL) نیاز به آزادسازی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه عمل استئوتومی گوه باز با و بدون آزادسازی MCL و تعیین اثر احتمالی محل استئوتومی بر ناپایداری والگوس، ارتفاع پاتلا و شیب پشتی پروگزیمال تیبیا بود.مواد و روش‎ها: در یک کارآزمایی بالینی آینده...