هایدگر در کتاب در راه زبان، موضع فکری خود را از هستیشناسی بنیادین به تفکری اصیلتر (به گمان خود)، یعنی سخن گفتن از ذات زبان تغییر میدهد. نوشتار پیش رو قصد دارد، نشان دهد که زبان از طریق خود چگونه میتواند بنیادهای درونی را توصیف کند. هایدگر در جستجوی پاسخ این پرسش، به موقعیت اصیل زبان، یعنی ارایگنیس (Ereignis)بازمیگردد. هایدگر میگوید ارایگنیس نیروی محرکهای است که آوای مسکوت زبان را به گفتا...