شخصیت، زندگی و زمانۀ «آلبرت اینشتین» طی سالیان متمادی در کانون توجه نویسندگان و ژورنالیست های حوزۀ علم و فناوری بوده است. شمار عناوین و چاپهای کتاب در این موضوع نشان از اقبال نویسندگان و خوانندگان به اطلاع از این چهرۀ اسطوره ای فیزیک معاصر دارد. بررسی و نقد یکی از این کتابها با عنوان «اینشتین عاشق: عاشقانهای علمی» اثر «دنیس اوربای» و دو ترجمۀ فارسی از آن، وجهۀ همت این نوشتار است.

طبق نظریه نسبیت عام دینامیک فضا زمان رابرتسن-واکر به عنوان جواب همگن و همسانگرد توصیف کننده جهان با مجموعه ای از معادلات موسوم به معادله فریدمن توصیف می شود. این معادله در اساس ارتباط بین کمیت های مختلفی مانند چگالی ماده یا تابش و عامل مقیاس و مشتقات آن ها را بیان می کند. درروش استاندارد این معادله از معادله میدان اینشتین به دست می آید. با توجه به پیشرفتی که در سایر نظریه های فیزیکی حاصل شده اس...

الکساندر گروتندیک یکی از بزرگترین ریاضیدانان قرن بیستم است. کار گروتندیک تاثیری ژرف روی ریاضیات مدرن داشته است. او روش فکر کردن به مسائل را تغییر داد. کار او جزء مهم ترین پیشرفت های بشر در قرن بیستم به شمار می آید. مقام او در علم را فقط می توان با معدود افرادی، مانند آلبرت اینشتین، مقایسه کرد. این هر دو، چشم اندازهای جدیدی را به روی بشریت گشودند. تلاش گروتندیک برای مطالعه رفتار اشیاء ریاضی نسبت...

در این رساله، ‏‎‎بعد از یک مرور تاریخی بر هندسه ی نااقلیدسی، به یادآوری بنداشت های هیلبرت برای صفحه ی اقلیدسی می پردازیم. سپس، صفحات مطلق با رهیافت کارتسل یادآوری می شوند. صفحات مطلق عام، یعنی صفحات مطلق ناپیوسته و غیرارشمیدسی، به روش های گوناگونی رده بندی شده اند‎. در این رساله با معرفی مفهوم ‎ ‎ شبه-انتها یک رده بندی دیگر برای صفحات مطلق عام ارائه می کنیم. ‎یک شبه-انتها عبارتست از یک بافه از ...

الکساندر گروتندیک یکی از بزرگترین ریاضیدانان قرن بیستم است. کار گروتندیک تاثیری ژرف روی ریاضیات مدرن داشته است. او روش فکر کردن به مسائل را تغییر داد. کار او جزء مهم‌ترین پیشرفت‌های بشر در قرن بیستم به شمار می آید. مقام او در علم را فقط می‌توان با معدود افرادی، مانند آلبرت اینشتین، مقایسه کرد. این هر دو، چشم اندازهای جدیدی را به روی بشریت گشودند. تلاش گروتندیک برای مطالعه رفتار اشیاء ریاضی نسبت...

قانون کسینوس های هذلولوی یکی از نتایج هندسه با قدمتی بیش از یک قرن است. ریشه ی اصلی این قانون جمع نسبیتی سرعت های مجاز است که در مقاله ی معروف آلبرت اینشتین در زمینه ی نظریه ی نسبیت(1905)مطرح شد. این مطلب به وسیله ی زومرفیلد در سال 1909 بر حسب توابع مثلثاتی هذلولوی به عنوان نتیجه ای از قانون جمع سرعت های مجاز(کمتر از سرعت نور) بیان شد. پس از وی وارچاک در سال 1912 تعبیر نتایج زومرفیلد را برای مد...