بهمن فرسی یکی از پیش روان نمایش‌نامه­نویسی و ادبیات نوین، با سبک خاص خود در نمایش‌نامۀ آرامسایشگاه، با تلفیقی از ساختار نمایش‌نامه­های کلاسیک و تئاتر پوچی، دست به خلق اثری نو و تجربه­ای تازه در دوران خود زده است. واژ­ة خودساختۀ فرسی در عنوان نمایش‌نامه، حقیقت مانندی نمایش‌نامه، دیالوگ‌ها و گفتگوهایی که بیش‌تر شبیه مونولوگ هستند و مهم‌تر از همه مضمون نمایش‌نامه، آرامسایشگاه را به سمتی سوق می­ده...

چکیده نوتاریخ‏گرایی گرایشی  است در مطالعات ادبی و فرهنگی که توجه ویژه ای به موقعیت تاریخی متن به عنوان جزء جدایی ناپذیر متن دارد. از این دیدگاه متن به صحنه ی نبرد میان اندیشه های متخاصم نویسنده، جامعه، رسوم، نهادها و اعمال اجتماعی بدل می شود که همگی در نهایت مورد توافق نویسنده و خواننده و تحت تأثیر شناختمان آن ها قرار می گیرد. تاریخ‏گرایی  نو به متن ادبی به عنوان بستری برای تعامل گفتمان های گون...

چکیده نوتاریخ‏گرایی گرایشی  است در مطالعات ادبی و فرهنگی که توجه‌ ویژه ای به موقعیت تاریخی متن به عنوان جزء جدایی ناپذیر متن دارد. از این دیدگاه متن به صحنه ی نبرد میان اندیشه های متخاصم نویسنده، جامعه، رسوم، نهادها و اعمال اجتماعی بدل می شود که همگی در نهایت مورد توافق نویسنده و خواننده و تحت تأثیر شناختمان آن ها قرار می گیرد. تاریخ‏گرایی  نو به متن ادبی به عنوان بستری برای تعامل گفتمان های گو...

چکیده فارسی: رویکرد ابسوردیسم در دنیای درام بحث جدیدی نیست، دست کم در غرب بیش از نیم قرن از شکل گیری آن و نیز کاربردش در نمایشنامه نویسی می گذرد. بنابر آن چه مارتین اسلین در کتابی به همین نام آورده است، نمایشنامه های ابسورد مولفه ها و ساختارهایی متمایز از نمایشنامه های کلاسیک و غیرابسورد را داراست. تئا تر ابزورد از ساختارهای طراحی شده بر پایه‏ روش های سنتی، کشمکش و اوج و فرود ها استفاده‏ نکرده...