در بهینه­سازی پورتفوی بر اساس مدل میانگین ـ واریانس هدف حداکثر کردن بازدهی برای سطح معینی از ریسک یا حداقل کردن ریسک به ازای سطح معینی از بازدهی است. در بهینه­سازی با هدف حداقل ساختن ریسک، دو عامل ماتریس کوواریانس و نیز ریسک انفرادی بازده هریک از دارایی­ها عوامل اصلی و تعیین کننده اوزان بهینه هستند. با تأیید وجود نوسانات خوشه­ای در سری­های زمانی و مدلسازی عناصر مربوط در قالب مدل­های توسعه یافته...

الگوی مارکوویتز در تعیین سهم هر یک از سهام در سبد دارایی، بر مبنای انتخاب بهینه سهام جهت حداکثر نمودن درآمد انتظاری سبد استوار می باشد. از طرفی تنها به دلیل توجه ویژه به مفهوم ریسک کل به مرز کارایی دست می یابد که مسلماً سهم بخش ریسک غیر سیستماتیک آن که بازار برای آن پاداشی را در نظر نمی گیرد الزاماً در سطح حداقل خود نمی باشد. از طرف دیگر الگوی پیشنهادی شارپ با برخی مفروضات ساده کننده به مرز ک...

مسئلۀ بهینه­سازی مارکویتز و تعیین مرز کارای سرمایه­گذاری، هنگامی­که وضعیت و محدودیت­های دنیای واقعی در نظر گرفته شود، به سادگی با استفاده از شیوه­های دقیق ریاضی، مانند برنامه­ریزی درجۀ دوم، حل نمی­شود. از سوی دیگر، اغلب مدیران ترجیح می­دهند به جای مدیریت سبد بسیار بزرگ، سبد کوچکی از دارایی­ها را اداره کنند. این مسئله را می‎توان به محدودیت­های کاردینال، یعنی محدودیت­های حداقل و حداکثر تعداد دارا...

ممنوعیت فروش استقراضی (نامنفی بودن اوزان دارایی) یکی از فرض‎های اولیه‎ی مدل مارکویتز است که تنها وضعیت خرید را برای دارایی­ها ممکن می‎کند. حل مدل کوآدراتیک مارکویتز  با در نظر گرفتن تنها دو محدودیت بازده و بودجه، مرز کارای نامقید سرمایه­گذاری را به‎دنبال دارد. در سال­های گذشته، معرفی سایر محدودیت­های کاربردی منجر به توسعه‎ی مدل اولیه‎ی مارکویتز شده‎اند. در پژوهش پیش رو، مدلی نوین برای بهینه­ساز...

مسئله بهینه‏سازی‏ مارکویتز و تعیین مرز کارای سرمایه‏گذاری، زمانی‎که تعداد دارایی‏های قابل سرمایه‏گذاری و محدودیت‏های موجود در بازار ‏کم باشد، توسط مدل‏های ریاضی حل‎شدنی است. اما هنگامی‏که شرایط و محدودیت‏های دنیای واقعی در نظر گرفته شود، مسئله بهینه‏سازی پرتفوی به‎راحتی با استفاده از شیوه‏های ریاضی ‎حـل نمی‏شود. به‎همین دلیل استفـاده از شیوه‏های ابتکاری همچون شبکه‏های عصبی و الگوریتم‏های تکاملی...

تصمیم گیری برای سرمایه گذاری یک پارچه و کارا یکی از پیچیده ترین و پرچالش ترین موضوعات مدیریت و تحلیل سرمایه گذاری است. از نظر مارکویتز،یک پورتفولیوی کارا سبد سهامی است که در سطح مشخصی از بازده، کم ترین ریسک را دارد. در این نوشتار کاربرد مدل میانگین ـ واریانس ـ چولگی (m v s)، به جای مدل میانگین ـ واریانس (m v) مارکویتز، به منظور سنجش کارایی پیشنهاد می شود. البته این گونه مدل ها در عین برخورداری ...

در تئوری مدرن و پست مدرن سرمایه گذاری مسیر انتخاب پورتفولیوی بهینه شامل دو مرحله می باشد ، مرحله اول رسم مرز کارایی و مرحله دوم حداکثرکردن مطلوبیت انتظاری می باشد مرحله دوم برای انتخاب بهترین پورتفوی کارا برای سرمایه-گذاران فردی با ترجیحات مشخصی بین سودآوری و ریسک پذیری ضروری می باشد ، با این وجود صندوق های سرمایه گذاری مشترک، سرمایه گذاران انفرادی نمی باشند ، بنابراین تحلیل گران درک محدودی از ...

مارکویتز با معرفی مدل میانگین – واریانس گام بزرگی برای حل مسائل بهینه سازی پورتفولیو برداشت. اما این مدل براساس فرضیاتی بنا نهاده شده است که در عمل به ندرت برقرار است. بنابراین تلاش های زیادی به صورت تئوری و عملی در زمینه بهبود مدل استاندارد میانگین – واریانس مارکویتز انجام گرفته است. معیارهای ریسک متعددی از قبیل مدل نیمه واریانس، مدل میانگینِ قدر مطلق انحراف و مدل واریانس با چولگی پیشنهاد شده ا...