نتایج جستجو برای: گویش گیلکی رودسر

تعداد نتایج: 1420  

ژورنال: فرهنگ ایلام 2014

چکیده گویش کرمانجی خراسانی و کردی ایلامی دو گویش مختلف زبان کردی هستند. گویش کرمانجی خراسانی، گویش کرد‌های ساکن استان خراسان شمالی است و گویش کردی ایلامی گویش جمعیت کثیری از کرد‌های ساکن استان ایلام می‌باشد. این دو گویش به دلیل تأثیر پذیری از زبان‌های دیگر تا حدودی این دو گویش از همدیگر فاصله گرفته‌اند؛ به گونه‌ای که گویشوران دو گویش، قادر به درک متقابل نیستند. گویش کرمانجی خراسانی اصولاً تحت ت...

ژورنال: :ادبیات و زبان های محلی ایران زمین 2013
قربانعلی ابراهیمی

مقاله ی حاضر به بررسی و توصیف «گویش اردستانی» می پردازد. اردستان در شمال شرق اصفهان واقع شده است و با شهرهای گرمسار، کوهپایه ی اصفهان، شهرستان اصفهان، نائین، نطنز، آران و بیدگل همسایه است. گویش اردستانی در مجموعه ای همسان به نام گویش های مرکزی ایران قرار دارد. در مجموعه گویش های ایران مرکزی، «گویش اردستانی» به همراه گویش های انارکی، بهدینی، نائینی، زفره ای و کلیمیان یزد و کرمان جزء «گویش های جن...

ژورنال: :زبان پژوهی 0
روح انگیز کراچی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی اسفندیار طاهری دانشگاه اصفهان

بررسی ریشه شناختی واژه هایی از گویش فیروزآبادی   تاریخ دریافت: 1/3/91 تاریخ تصویب: 15/7/91 چکیده گویش فیروزآبادی یکی از گویش های جنوب غربی ایران است که در شهرستان فیروزآباد در جنوب غربی استان فارس و روستاهای پیرامون آن رواج دارد. این گویش همانندی بسیاری با دیگر گویش های رایج در استان فارس و نیز با گویش های لری مناطق جنوبی دارد. از نظر تاریخی، فیروزآبادی تحول یافته از فارسی میانه است که خود بازم...

ژورنال: :فصلنامه علمی ترویجی فرهنگ ایلام 2014
حسن امامی مهدی سبزه

چکیده گویش کرمانجی خراسانی و کردی ایلامی دو گویش مختلف زبان کردی هستند. گویش کرمانجی خراسانی، گویش کرد­های ساکن استان خراسان شمالی است و گویش کردی ایلامی گویش جمعیت کثیری از کرد­های ساکن استان ایلام می­باشد. این دو گویش به دلیل تأثیر پذیری از زبان­های دیگر تا حدودی این دو گویش از همدیگر فاصله گرفته­اند؛ به گونه­ای که گویشوران دو گویش، قادر به درک متقابل نیستند. گویش کرمانجی خراسانی اصولاً تحت ت...

با وجود زوال «گویش قدیم شیرازی» و جایگزینی آن به وسیله گویش دری از حدود سده­های نه و ده هجری، هنوز برخی نشانه­های آن در «گویش شیرازی امروز» مشاهده می­شود. بدین ترتیب، اگرچه عمده تفاوت­های گونه­ی زبانی رایج در شیراز با گویش گفتاری معیار، در حوزه تمایزهای لهجه­ای است؛ این گونه­ی زبانی واجد برخی ساخت­های نحوی و واژگان مخصوص به­خود، یعنی واجد برخی خصائص گویشی نیز می­باشد. در همین زمینه، در این گفتا...

ژورنال: زبان شناخت 2014

در مقالۀ حاضر، مبنای طرح‌واره‌‌ای استعاره‌‌های موجود در پیکرۀ ضرب‌‌المثل‌‌های شرق گیلان بر مبنای مدل «طرح‌‌واره‌‌های تصوری ایوانز و گرین» در چهارچوب معنی‌‌شناسی شناختی بررسی می‌شود. ضرب‌‌المثل‌‌ها به دلیل اهمیتی که در فرهنگ‌‌ها، انعکاس فرهنگ مردم و هویت فردی ـ اجتماعی آنان دارند مقوله‌‌ای مهم در مطالعات زبانی محسوب می‌‌شوند. تداوم ضرب‌‌المثل‌‌ها طی زمان‌‌ها و فرهنگ‌‌ها حکایت از عملکرد شناختی (و...

در این پژوهش نظام جنسیت دستوری در گویش جوشقانی، یکی از گویش­های مرکزی ایران، بررسی شده­است. ابتدا، ضمن تعریف جنسیت دستوری به بیان پیشینه و مبانی نظری پژوهش پرداخته شده است. داده­های این پژوهش از گویش­وران بومی و از گفتار افراد بی­سواد و یا کم­سواد ضبط شده و پس از طبقه­بندی آنها بر اساس رویکر رده­شناختی کوربت(1991 و 2007) تحلیل شده‌اند. جنسیت دستوری در این گویش شامل یک تمایز دوگانۀ مذکّر و مؤنث د...

ژورنال: علم زبان 2015

گویش اردکان یزد یکی از گویش‌های فارسی استان یزد است که وجود تعداد زیادی از افعال مرکب در این گویش، توجه هر زبانشناسی را به خود جلب می‌کند. هدف از مقالۀ حاضر بررسی ساختاری انواع فعل مرکب در این گویش است. این مقاله می‌کوشد تا به این سؤالات پاسخ دهد: آیا افعال مرکب در این گویش را می‌توان بر اساس دسته‌بندی فعل مرکب دبیرمقدم (1374) توجیه کرد؟ در ساخت فعل مرکب در این گویش، چه نوع ترکیب‌هایی بیشتر دید...

ژورنال: :زبان شناخت 2010
اسفند یار طاهری

خوشۀ همخوانی hu̯– ایرانی باستان در گویش های ایرانی به شکل های مختلفی تحول یافته است. در این مقاله، پس از شرح مختصر پیشینۀ تحول hu̯– ایرانی باستان در زبان های ایرانی دورۀ باستان و ایرانی میانۀ غربی، چگونگی تحول آن در گویش های نو شمال غربی و جنوب غربی بررسی شده است. hu̯– ایرانی باستان به پنج صورت تحول یافته و دو روند کلی را پیموده است: روند نخست: hu̯– > xw– > x– > h–، روند دوم: hu̯– > wh– >w– > f– . گ...

ژورنال: :ادبیات و زبان های محلی ایران زمین 2013
مهدی فاموری

با وجود زوال «گویش قدیم شیرازی» و جایگزینی آن به وسیله گویش دری از حدود سده­های نه و ده هجری، هنوز برخی نشانه­های آن در «گویش شیرازی امروز» مشاهده می­شود. بدین ترتیب، اگرچه عمده تفاوت­های گونه­ی زبانی رایج در شیراز با گویش گفتاری معیار، در حوزه تمایزهای لهجه­ای است؛ این گونه­ی زبانی واجد برخی ساخت­های نحوی و واژگان مخصوص به­خود، یعنی واجد برخی خصائص گویشی نیز می­باشد. در همین زمینه، در این گفتا...

نمودار تعداد نتایج جستجو در هر سال

با کلیک روی نمودار نتایج را به سال انتشار فیلتر کنید