«هاویه» نخستین مجموعه داستان کوتاه ابوتراب خسروی است. به منظور دریافت شیوه نویسنده و تحلیل داستان‌ها، به کمک روش ساختارگرایی تودوروف پس از استخراج پی‌رفت‌ها، ژرف ساخت داستان‌ها را تحلیل کرده‌ایم. ژرف ساخت این مجموعه مبتنی بر مبارزه با زمان و مظاهر آن است. بررسی ساختار روایت‌ها نشان می‌دهد نویسنده آگاهانه در پی آن است که ژرف ساخت را در شیوه و ساختار روایت‌ها نیز بازتاب دهد و میان روایت و ژرف ساخ...

روایت‌شناسی تطبیقی دانشی است که با کمک آن می‌توان روایت‌های مختلف را، از سراسر جهان با زبان و فرهنگ و جزئیات مختلف، با یکدیگر تطبیق و مقایسه کرد و نقاط شباهت و اختلافآن‌ها را برکاوید. در این جستار، پژوهنده می‌کوشد با استفاده از نظریۀ روایت‌شناسی تطبیقی تزوتان تودوروف، شش روایت متفاوت را از نقاط مختلف سراسر جهان، که بن مایۀ اصلیآن‌ها اتهام و تبرئه است، با یکدیگر مقایسه کند و به این پرسش پا...

در این رساله روایات داستانی موجود در آثار روایی سعدی (گلستان، بوستان، غزل ـ روایت ها و مجالس پنجگانه) که در قالب «حکایت» نگارش یافته اند؛ معرّفی شده و از دیدگاه برخی از نظریّه پردازان روایت شناسی ساختارگرا از جمله: تزوتان تودوروف و ژرار ژنت مورد تحلیل قرار گرفته است. مباحث رساله در پنج فصل به شرح زیر ارائه گردیده است: فصل نخست دربار? مبادی پژوهش نگارش یافته است. فصل دوم مقدّماتی است که زمین? آشنا...

نوشتۀ حاضر روایت‌های هزار و یک شب را بر پایۀ نظریۀ روایت تودوروف دربارۀ اجزای روایت، شامل اسم، صفت و فعل (شخص، ویژگی و کنش) بررسی می‌کند. به این منظور اشخاص روایت‌های هزار و یک ‌شب بر پایۀ سنّت دستوری زبان فارسی در سه ردۀ اسامی جنس، اسامی خاص و اسامی ناشناس، دسته‌بندی می‌شوند و در هر مورد، با توضیح افعال (کنش‌ها) و اوصاف (ویژگی‌های) اشخاص داستانی، چگونگی ارائۀ معنا در متن، در قالب یک دستور پایۀ ...

نگاه ساختاری به آثار ادبی به سبب بررسی عناصر درون متنی و کشف الگوی پیوند آنها، زمینه های دریافت شایسته تر از ماهیت ادبیات را فراهم می آورد و با ارائه ی شگردهای خلق آثار برتر ادبی می تواند به گسترش الگوهای پردازش اثر ادبی کمک کند. این پایان نامه به «تحلیل ساختاری حکایات بوستان بر اساس نظریات دو تن از ساختارگرایان به نام های تزوتان تودوروف و کلود برمون» که با ابداع نظام های مبتنی بر نمایش شکل وار...

نگاهی که در این نوشته، داستان های بلند رضا امیرخانی را دنبال کرده است، براساس نظریه ی ادبی معاصری است که در پایان دهه ی 1960، رسماً به دانش پژوهان ادبیات معرفی شد. "نظام ساختار گرایی"، که تلاشی در به کار بستن نظریه های فردینان دو سوسور، بنیان گذار زبان شناسی ساختاری است. نگارنده سعی کرده است با بررسی عناصر سازنده ی پنج داستان از آثار امیرخانی، به بافت منسجمی دست یابد تا از این طریق بتواند ساختار...