ابتدایی ترین مکانیسم خرابی در روسازی آسفالتی ترک خستگی است .در روسازی انعطاف پذیر با تکرار بارهای محور سنگین خستگی بوجود می آید ،که این امر باعث می شوددر لایه روسازی شکست بوجودآید.خود ترک ها با تکرار تنش کششی و کرنش افقی بوجود آمده و با تکرار عمل بارگذاری و بار برداری گسترش پیدا می کنند. زمانی که آسفالت به یک حد تعریف شده از ترک ها می رسد گفته می شود که آن به عمر خستگی رسیده است. باافزایش تعداد...

آسفالت مخلوطی از شن، ماسه و قیر می باشد که در ساخت جاده، باند فرودگاه و ... به کار می رود. یک جاده تازه ساخت در اوایل دارای خواص فیزیکی و مکانیکی عالی بوده ولی به مرور زمان این خواص را از دست می دهد. علاوه بر اثرات دمایی که باعث خرابی آسفالت می شوند، افزایش بار ترافیک و فشار زیاد وسایل نقلیه نیز عامل خرابی زودرس آسفالت می باشند. شکل های اصلی خرابی آسفالت شامل شیارشدگی، ترک های خستگی، ترک های نا...

شیارشدگی یکی از مهم ترین انواع خرابی ­های روسازی انعطاف پذیر است که سالیانه بخش عمده­ ای از هزینه ­های تعمیر و نگهداری راه ها، صرف ترمیم آن می گردد. افزایش میزان تغییر شکل های ماندگار که خود منجر به افزایش عمق شیار می ­گردد، می ­تواند مشکلات جبران ناپذیری را  در روسازی ایجاد کند. از سوی دیگر، در روش مارشال، که به عنوان اصلی­ترین روش طرح اختلاط آسفالت در کشور شناخته می ­شود، فقدان یک آزمایش ساده...

بازیافت و بهسازی رویه های آسفالتی، علاوه بر اثر مناسب بر روی روسازی های آسفالتی و ایجاد مسیری ایمن نسبت به مسیر پیش از بازیافت، سبب صرفه جویی در مصرف انرژی و نفت و کمک به کاهش آلودگی محیط زیست نیز می شود. اساس چسبندگی مخلوط های آسفالتی را قیر تشکیل می دهد. در روسازی های بهره برداری شده، قیر خصوصیات اولیه خود را از دست داده و پیر می شود و در نتیجه عاملی برای کاهش کیفیت آسفالت می شود. از این رو د...

چکیده ندارد.

امروزه به دلایل زیست محیطی بازیافت مواد زاید و استفاده مجدد آنها مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است. خرده های آسفالت بازیافتی (rap ) نوعی از مواد زائد می باشند که از نظر زیست محیطی ممکن است اثرات نامطلوبی بر محیط اطراف خود داشته باشند. با توجه به خواصی که از این مصالح گزارش شده است تا کنون راه کارهای گوناگونی جهت استفاده مجدد این مصالح ارائه شده است. یکی از کاربرد هایی که به تازگی مور...

آسفالت متخلخل اشباع شده در سیمان (قشر مرکب) مخلوطی آسفالتی با درصد ریزدانه بسیار کم‌ (حدود 2%) و درصد تخلخل زیاد (حدود20%) است که با دوغاب سیمان پر شده است. این نوع آسفالت یک مخلوط انعطاف‌پذیر و مقاوم و رویه‌ای مناسب از لحاظ تامین اصطکاک برای روکش جاده‌ها است. با استفاده از قیر مناسب در مخلوط می‌توان آن را در مناطق با دما‌های مختلف استفاده نمود. آسفالت مرکب در مقایسه با بتن آسفالتی متداول، حساس...

چنانچه در طول مسیر خطوط ریلی، سختی قائم خط بطور ناگهانی تغییر کند، این تغییر سختی ناگهانی منجر به افزایش نیروهای دینامیکی وارد به خط می‌گردد. به علت افزایش نیروهای دینامیکی در این نواحی، نشست های نامتقارن خط، خرابی های ریل و اجزای روسازی و ناوگان افزایش خواهد یافت. تاکنون روش‌های مختلفی به عنوان ناحیه انتقال جهت ایجاد تغییر تدریجی در سختی خط ارائه و اجرا گردیده است. استفاده از لایه آسفالت مخلوط...

قیر، المان اصلی ساخت مخلوط های آسفالتی است. هر چند درصد حضور این ماده در آسفالت، ناچیز می باشد، اما اثر مهمی در تعیین خواص مکانیکی محصول منتج دارد. قیر با افزایش دما به تدریج نرم می شود و همین مساله موجب پدید آمدن پدیده موج افتادگی در سطح آسفالت می شود. از سوی دیگر، با کاهش دما قیر شکننده می شود و انواع ترک بر سطح آسفالت پدیدار می گردد. بنابراین، بحث تقویت و تسلیح آسفالت و به تبع آن، قیر، مقوله...

بهبود خواص مخلوط‌های آسفالتی همواره یکی از مسائل حائز اهمیت در مهندسی روسازی بوده است. افزودنی‌ها در چند دهه‌ی اخیر به طور گسترده در آسفالت مورد استفاده قرار گرفته‌اند و از مهمترین آن ها که اثرات مطلوبی بر خواص فیزیکی و مکانیکی آسفالت دارد، می توان به الیاف پلی پروپیلن اشاره نمود. از این افزودنی با توجه کارایی بالا، سهولت در نحوه استفاده و اقتصادی بودن‌، در روسازی آسفالتی جهت بهبود مشخصات فیزیک...