ابوطاهر طرسوسی یکی از راویان ادیب و زبان آور ادب فارسی است که تا به امروز با عنوان راویِ دو روایت منتشرشدۀ داراب نامه و ابومسلم نامه نامبردار شده است. پیش تر در زمینۀ هویت تاریخی ابوطاهر و حضور او در دربار سلطان محمود غزنوی فرضیه ای ارائه شد. پژوهش حاضر می کوشد تا برای نخستین بار با به دست دادن شواهد و اسنادی نویافته از روایت دیگر طرسوسی، یعنی نسخۀ فارسی حماسۀ قران حبشی، احتمالات دیگری در طول فر...

امید به آینده و جاودانگی انسان، از اصول تمام ادیان الهی، نقطه عطف افکار فلسفه بشر و معنابخش زندگی دردآلود آدمی است. میزان و شدت اعتقاد به سرمدیت و جاویدبودن، سرنوشت انسان را در تصمیم گیری های حساس و خطیر در مسیر زندگی، از آغاز تا پایان عمر رقم می زند. از سوی دیگر، هراندازه تصور قانع کننده تری از چگونگی زندگانی جاوید (زنده شدن مجدد) خود داشته باشیم، طبعا اطمینان قلبی بیشتری پیدا خواهیم کرد. حضرت...

از جمله شخصیّت های قرن نهم هجری، که در آغازین سال های قرن دهم به دستور شاه اسماعیل صفوی (907 – 930 هـ ق) به قتل رسید، قاضی کمال الدین میرحسین میبدی یزدی بود. در خصوص سوانح زندگانی، منصب و موقعیت اجتماعی و اندیشه های او در منابع آن دوره کمتر رد پایی می توان یافت. به نظر می رسد عواملی چند پدیدآورنده این سکوت منابع بوده اند. این عوامل هرچه که بوده باشند نتیجه آن فقر اطلاعاتیِ مورخ امروزی از این شخصی...

این مقاله فاقد چکیده می​باشد.

The first part of this article includes an analysis and criticism of the way Hamdoun Qassār has been described in the valid writings of Sufism from the beginning of the 4th century to the end of the 13th century. The second part, presenting some biographical facts of him as a Muslim traditionist and jurist, distinctly replies to two questions: i) Whether or not Hamdaun- Qassār can be regarded a...

چکیده ندارد.