چکیده نجف بیگ وزیروف  دومین نمایشنامه نویس مسلمان قفقاز، پس از آخوندزاده  در ایران نویسندة مهجوری است. در این پژوهش، زمینه های اجتماعی ژانر در نمایشنام ههای طنز وزیروف بررسی می شود. به گفتة نظریه پردازانی چون نورتراپ فرای، واژة طنز ) satire ( را می توان در دو معنا به کار برد: طنز همچون وجه ادبی )محاکات فروتر( و طنز همچون ژانر )میتوس زمستان(. در معنای نخست، طنز به احساس حقارت وزیروف به هویت...

حث های مفصلی دربارة وضعیت جامعه شناسی در ایران صورت گرفته، نقدهای گسترده ای بر جامعه شناسی ایران وارد شده و علت هایی در سطوح مختلف کلان، میانی و خرد برای کاستی های جامعه شناسی ایران مطرح شده است. گسترة این مباحث دست کم روشن می کند که نمی توان برای کاستی های جامعه شناسی در ایران تبیینی تک علتی ارائه کرد و باید دربارة هر دسته از علل به طرح مسئله و مطالعة دقیق ﭘرداخت. این مقاله ضمن ارائة تصویری کل...

جامعه شناسی ادبیات یکی از روش های نسبتاً جدید در مطالعات جامعه شناسی و ادبی است. این نوع به بررسی ساختار و محتوای اثر ادبی و ارتباط آن با ساختار و تحولات اجتماعی که اثر مولود آن است، می پردازد. اهمیت این نوع در بررسی آثار ادبی دوره های تاریخی که با تحولات اجتماعی و فرهنگی عمده ای همراه بوده اند، بیشتر خود را نشان می دهد. در این شیوه می توان نقش و قدرت نویسنده را درک و ترسیم پیچیدگی ها و مسایل و...

طنز در گرافیک به عنوان یکی از عوامل ایجاد جذابیت مطرح می شود. این مسئله که در چه جائی چه نوعی از نحوه بیان طنز را انتخاب کنیم بستگی به هوش، خلاقیت و دانش طراح دارد که به موفقیت فرضیه موجود کمک می کند. با توجه به اینکه طنز وخنده با افراد رابطه نزدیکی برقرار می سازد، یکی از شیوه های تاثیر گذار و موفق در رسیدن به یک تبلیغات کامل است. ممکن است این عامل در جامعه پیرامونی ما، تیزبینانه و بادقت انتخاب...

طنز در حیطۀ کودک و نوجوان هنوز تعریف دقیقی ندارد. بااین حال، به صراحت می توان گفت آنچه در نظر بزرگسالان طنز محسوب می شود، غالباً برای کودکان طنزآمیز نیست. طنز کودکانه، نه تنها با طنز بزرگسال تفاوت دارد بلکه با وجود مشابهت ساختاری و به واسطۀ زاویۀ دید و نوع نگاه نویسنده از طنز نوجوان متمایز می شود. داستان های طنز کودک و نوجوان می توانند در فضای واقعی و متناسب با زندگی و نیازهای آنان یا در فضای خی...

طنز از اصطلاحات ادبی و در لغت به معنی استهزا، به کسی خندیدن ، سخن به رموز گفتن و عیب کردن است و از نظر اصطلاح ادبی انتقادی است که با خنده و استهزا همراه باشد، اما این بدین معنی نیست که طنز صرفاً برای خنداندن باشد زیرا در این صورت دیگر طنز نیست، لودگی است. طنز نیشخند یا زهر خند است که در آن غم و اندوه جامعه در مسائل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی با اسلوب مضحک منعکس می شود که نیازمند مهارت و تو...

پس از ارائه چند تعریف متداول از طنز به مفهوم امروزین آن و با مروری بر پیشینه طنز در ادبیّات کلاسیک فارسی، این پژوهش به پیدایش و تکامل طنز اجتماعی-سیاسی در ایران، به منزله یک نوع ادبی مستقل در ادبیّات فارسی، در آستانه نهضت مشروطیّت و پس از آن می پردازد. نگارنده ساختار صوری طنز سیاسی-اجتماعی معاصر فارسی را از منظر کاربرد آرایه های کلامی مورد بحث قرار داده؛ نمونه هایی از هر یک در جای خود ارائه کرده؛ ...

امروزه آنچه در ادبیّات کودکان و نوجوانان و به ویژه در حیطه­ی داستان نویسی آن مطرح است، توجّه به این نکته است که، داستان خلق شده برای کودکان و نوجوانان باید علاوه بر جنبه­ی سرگرم کنندگی و برانگیختن حسّ زیبایی شناسی آنان، در برگیرنده­ی مسائل تربیتی، اجتماعی و اخلاقی نیز باشد؛ به طوری که آنان را در راه کشف هویّت و معنای زندگی راهنمایی کند و به آن­ها بیاموزد که برای تکامل شخصیّت فردی­شان به چه      تجرب...

چکیده: طنز وسیله ای ا ست که اشتباهات و جنبه های نامطلوب رفتار بشری، فسادهای اجتماعی و سیاسی یا حتی تفکرات فلسفی را به شیوه ای خنده دار به چالش می کشد. فریدون توللی در وادی طنز نویسنده ای موفق است. دو کتاب التفاصیل و کاروان که اساس کار این پایان نامه است، دریچه ایی است بر اندیشه توللی. او با طرح انتقادات سازنده و صادقانه، با زبانی کهن و آمیخته با اصطلاحات متداول در زبان محاوره ای بر زیبایی ...

پژوهش حاضر، طرحی است در زمینه بررسی نشانه شناختی بازنمایی فرهنگ سیاسی در مجلات طنز عامه پسند که در دو دوره زمانی قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران منتشر شده اند. فرهنگ سیاسی در واقع زیربنای رفتارها و کنش های سیاسی افراد یک جامعه است و به طور کلی به دو گونه مشارکتی و تبعی تقسیم بندی می شود. فرهنگ سیاسی مشارکتی سازگاری بیشتری با توسعه سیاسی دارد. نظر به اهمیت فرهنگ سیاسی به مثابه زیربنای کنش ها، ر...