قصیده لامیة العجم، سروده طغرائی شاعر ایرانی عربی سرای ، در اواخر قرن پنج هجری، از قصیده های ممتاز و مشهور و به تعبیر قدیم از امهات قصاید ادب عربی است. این ترجمه فارسی از لامیة که در اوایل قرن هشتم انجام گرفته قدیم ترین ترجمه تاکنون شناخته شده از این قصیده بلند آوازه است و در ضمن نمونه ای کمیاب است درنوع خوداز ترجمه کامل آثار محض و ناب ادب عربی به زبان فارسی.

پژوهش پیش‌رو به بررسی قصیده جداریه 2000 محمود درویش می‌پردازد؛ این قصیده از لحاظ ارزش ادبی و هنری بهترین شاهکار درویش در عرصه‌ ادبیات است. شاعر بر آن است تا تمامی استعدادو تجربیات ادبی خود را در سرودن این قصیده بکار گیرد، به همین دلیل این سروده  را وصیت نامه‌شعری و رمز جاودانگی خود قلمداد می‌کند. روشی که در این بحث انتخاب کرده‌ایم روش تحلیلی – توصیفی است، به این شکل که ابتدا متن قصیده را ترجمه ...